Lloyd Hofwijks

Lloyd Hofwijks, oprichter stichting 'Hart van Hoop

Eenzaamheid is niet voortdurend bij je, maar komt in vlagen over je heen. Dat kan zelfs gebeuren wanneer er veel mensen om je heen zijn, zoals binnen het gezin waarin ik opgroeide. Wij waren thuis in Paramaribo met acht kinderen. En ondanks die gezinsdrukte voelde ik me vaak alleen. Toen mijn moeder zesendertig was is ze door toedoen van een zwangerschapsvergiftiging overleden. En, met haar viel ook de verbindende kracht binnen ons gezin weg. Iedereen leed vanaf toen z’n eigen leven. Er was weinig liefde en veel ruzie. Deze ervaringen uit Suriname nam ik in 1973 –als elfjarige jongen- in mijn rugzak mee naar Nederland en ze zijn daarna ook de rest van mijn hele leven een onderdeel van me geweest. Ze hebben me gevormd en waren bepalend voor veel keuzes die ik maakte. Vooral toen ik –jaren later- door omstandigheden mijn werk als kok niet meer kon uitvoeren. Door het missen van werk werd mijn vriendenkring steeds kleiner. Ik zat vaak alleen thuis en voelde me alleen. Ik werd teruggeworpen in de tijd. Ik was wéér eenzaam. Iedereen was met z’n eigen dingen bezig en maakte zich niet druk over mij. Veel mensen hebben in die situatie niet het geluk dat ze nog een keuze kúnnen maken. Ik had dat geluk wel. Bleef ik eenzaam zitten of stond ik op en ging iets doén? Ik raapte mijn moed bij elkaar en koos voor het laatste…

Mijn naam is Lloyd Hofwijks en in 2016 ben ik de stichting ‘Hart van Hoop’ begonnen, in Drachten. Met mijn stichting wil ik het onderlinge contact verbeteren tussen mensen. De stichting staat voor ontmoeten en verbinding met elkaar. Mijn missie is verbetering te realiseren op het gebied van saamhorigheid en samenwerking met andere organisaties die dezelfde doelstelling hebben. Wij zijn er voor iedereen, ongeacht afstammeling of geloof. Om mijn missie te realiseren organiseer ik activiteiten die mensen samenbrengen. Via Maatschappelijk Onderneming Smallingerland (MOS) huur ik ruimtes op verschillende locaties waar ik mijn activiteiten kan organiseren. Ik organiseer bijv. brunches en diners met de feestdagen, momenten waarin sommige mensen in een zwart gat vallen omdat ze niemand hebben. Met het kerstdiner komen wel 80 tot 90 mensen en dan wordt ik geholpen door vrijwilligers. De Albert Heijn sponsort alle boodschappen en de lokale slager doneert het vlees. Het diner trekt mensen vanuit alle lagen van de bevolking; jong, oud, arm en rijk. Mensen vinden het prachten, ze genieten ervan. Ik probeer nu een wekelijkse maaltijd op te zetten bij het Leger des Heils. Ik merk dat mensen graag een plekje willen hebben waar ze samen kunnen eten. Het gaat er niet eens om dat het ze financieel lastig hebben, maar het gaat erom dat ze zich alleen voelen. De stichting wil er voor iedereen zijn. Mijn visie voor de toekomst: eenzaamheid terugdringen door mensen met elkaar te verbinden. Eerst wil ik het in Drachten goed neerzetten, vanuit daar wil ik het in de rest van Nederland aanpakken.