No Trade-off between Health and the Economy
| Datum: | 04 mei 2020 |
Dutch translation below
In the past weeks there has often been a discussion in the media about a potential trade-off between protecting economic and health interests. However, most economists disagree with the idea that governments must choose between saving lives or saving the economy. At the end of March, a survey among top economists from the University of Chicago found almost unanimous support for the statement that “abandoning severe lockdowns at a time when the likelihood of a resurgence in infections remains high will lead to greater total economic damage than sustaining the lockdowns to eliminate the resurgence risk”. In mid-April more than 130 US economists signed a statement in support of the idea that “a thorough public health response, including social distancing and widespread testing, is both the most effective and the fastest way to minimize economic damage and get people back to their daily lives”.[1] Recently, Australian economists wrote an open letter along the same lines to the Prime Minister.[2] There is no trade-off: we need to save lives to save the economy.
Until we find a vaccine, easing the measures is only possible if the risk of a second spike in infections and the risk of the healthcare system collapsing are low. According to epidemiologists and health care specialists, this means that there must be enough beds available to admit seriously ill patients to the intensive care unit and there has to be enough testing capacity to be able to immediately detect and isolate new positive cases, and trace all their contacts to avoid a new surge in infections.
Importantly, governments need to have a credible and transparent strategy to contain a potential second wave of the virus. Indeed, the economic effects of the corona virus are not only due to the lockdown: they are partly the result of a change in behavior of workers and consumers who are afraid of getting ill and potentially transmitting the virus to other people. In the US, unemployment claims increased even before the government introduced the lockdown, as people stopped going out to restaurants, cafes and cinemas out of fear. In the Netherlands, some parents stopped sending their children to school even before the government announced the school closure. Even without lockdown, it is unlikely that people will start crowding restaurants and travelling around the world if they do not feel safe.
The strategy followed by many governments around the world is to gradually reintroduce low risk individuals into public activities, while preventing a new outbreak. In the Netherlands, the first step will be the (partial) reopening of daycares and elementary schools on May 11th. This step is important as the closure of schools has two main negative consequences. In the short run, it is difficult for parents to work if they have to take care of their small children at home, with an obvious negative effect on work productivity. But what is even more concerning, is the fact that school closure widens socioeconomic inequalities as children from more disadvantaged backgrounds might not get the right educational support at home. In the Netherlands, schools have already lost contact with thousands of kids. From many studies in the social sciences, we know that this educational gap can potentially have significant negative long-term consequences on both socio-economic and health outcomes later in life. Therefore, schools and governments will need to devote efforts and resources to support disadvantaged children and get them back on track when the schools will open again.
Unfortunately, the health shock will not disappear with the virus because the corona crisis has two main side effects. The first is related to the postponement of regular care to face the coronavirus emergency. There is also an increasing concern that people do not go to the GP or the emergency room anymore, even when they need it, because they are scared of contracting the virus. We do not know yet what the consequences of this will be in the longer run. The second is that the corona crisis will most likely be followed by a mental health crisis, caused by the social isolation, anxiety and stress that people are living in. The economic crisis can only add to that as both unemployment and job insecurity have important negative effects on mental health. Therefore, government responses to the virus will have to protect not only employment and income but also find ways of protecting health and covering increasing health care costs. Public health and the economy go hand in hand.
Viola Angelini is an associate professor at the Faculty of Economics & Business, University of Groningen.
[2] http://covid19openletter.net
Geen afweging tussen gezondheid en economie
De afgelopen weken is er in de media vaak gesproken over een mogelijke afweging tussen de bescherming van economische en gezondheidsbelangen. De meeste economen zijn het echter niet eens met het idee dat regeringen moeten kiezen tussen het redden van levens of het redden van de economie. Eind maart was er in een onderzoek onder topeconomen van de Universiteit van Chicago bijna unanieme steun voor de stelling dat "het opheffen van strenge lockdowns in een tijd waarin de kans op een heropleving van infecties hoog blijft, zal leiden tot grotere totale economische schade dan het ondersteunen van de lockdowns om een heropleving te elimineren". Medio april ondertekenden meer dan 130 Amerikaanse economen een verklaring ter ondersteuning van het idee dat "een grondige aanpak op het gebied van de volksgezondheid, met inbegrip van sociale afstand en veel testen, zowel de meest effectieve als de snelste manier is om de economische schade te minimaliseren en de mensen terug te brengen naar hun dagelijks leven"[1]. Onlangs schreven Australische economen een open brief met dezelfde strekking aan de premier[2]. Er is geen afweging: we moeten levens redden om de economie te redden.
Totdat we een vaccin hebben, is versoepeling van de maatregelen alleen mogelijk als het risico van een tweede piek in infecties en het risico van het instorten van het gezondheidssysteem laag is. Volgens epidemiologen en specialisten in de gezondheidszorg betekent dit dat er voldoende bedden beschikbaar moeten zijn om ernstig zieke patiënten op de intensive care op te nemen en dat er voldoende testcapaciteit moet zijn om nieuwe positieve gevallen onmiddellijk op te sporen en te isoleren, en al hun contacten te traceren om een nieuwe piek in infecties te voorkomen.
Belangrijk is dat regeringen een geloofwaardige en transparante strategie moeten hebben om een potentiële tweede golf van het virus in te dammen. De economische gevolgen van het coronavirus zijn namelijk niet alleen te wijten aan de lockdown: ze zijn deels het gevolg van een gedragsverandering van werknemers en consumenten die bang zijn om ziek te worden en het virus mogelijk op andere mensen over te dragen. In de VS nam de werkloosheid al toe voordat de overheid de lockdown invoerde, omdat mensen uit angst niet meer naar restaurants, cafés en bioscopen gingen. In Nederland hielden sommige ouders hun kinderen thuis van school nog voordat de regering de sluiting van de scholen aankondigde. Zelfs zonder lockdown is het onwaarschijnlijk dat mensen weer naar volle restaurants gaan of de wereld gaan rondreizen als zij zich niet veilig voelen.
De strategie die door veel regeringen over de hele wereld wordt gevolgd, is om geleidelijk aan mensen met een laag risico te herintroduceren in publieke activiteiten en tegelijkertijd een nieuwe uitbraak te voorkomen. In Nederland zal de eerste stap de (gedeeltelijke) heropening van kinderdagverblijven en basisscholen op 11 mei zijn. Deze stap is belangrijk omdat de sluiting van scholen twee belangrijke negatieve gevolgen heeft. Op korte termijn is het moeilijk voor ouders om te werken als ze thuis voor hun kleine kinderen moeten zorgen, met een duidelijk negatief effect op de arbeidsproductiviteit. Maar wat nog verontrustender is, is het feit dat de sluiting van scholen sociaaleconomische ongelijkheden vergroot, omdat kinderen uit meer achtergestelde milieus thuis misschien niet de juiste onderwijsondersteuning krijgen. In Nederland zijn scholen het contact met duizenden kinderen al kwijt. Uit vele studies in de sociale wetenschappen weten we dat deze onderwijskloof op lange termijn mogelijk aanzienlijke negatieve gevolgen kan hebben voor zowel de sociaaleconomische als de gezondheidsresultaten op latere leeftijd. Daarom zullen scholen en overheden zich moeten inspannen en middelen moeten inzetten om kansarme kinderen te ondersteunen en ze weer op de rails te krijgen wanneer de scholen weer opengaan.
Helaas zal de gezondheidsschok niet verdwijnen met het virus, omdat de coronacrisis twee belangrijke bijwerkingen heeft. De eerste heeft te maken met het uitstellen van de reguliere zorg om het coronavirus noodgeval het hoofd te bieden. Ook is er een toenemende zorg dat mensen niet meer naar de huisarts of de spoedeisende hulp gaan, ook al hebben ze die nodig, omdat ze bang zijn het virus op te lopen. We weten nog niet wat de gevolgen hiervan zullen zijn op de langere termijn. De tweede is dat de coronacrisis waarschijnlijk zal worden gevolgd door een mentale gezondheidscrisis, veroorzaakt door het sociale isolement, de angst en de stress waar mensen mee te maken hebben. De economische crisis kan daar alleen maar aan bijdragen, want zowel werkloosheid als arbeidsonzekerheid hebben belangrijke negatieve gevolgen voor de mentale gezondheid. Daarom zullen de reacties van de overheid op het virus niet alleen de werkgelegenheid en het inkomen moeten beschermen, maar ook manieren moeten vinden om de gezondheid te beschermen en de stijgende kosten van de gezondheidszorg te dekken. Volksgezondheid en economie gaan hand in hand.
Viola Angelini is universitair hoofddocent aan de Faculteit Economie & Bedrijfskunde, Rijksuniversiteit Groningen.