Wilhelmina Bladergroen

Bladergroen begon haar loopbaan als gymnastieklerares, studeerde in Amsterdam psychologie en startte in de oorlog een particuliere praktijk met een school voor kinderen met leerproblemen. In 1949 werd ze in Groningen benoemd tot lector kinderpsychologie. Tussen 1949 en haar aanstelling als hoogleraar orthopedagogiek in 1966 maakte ze naam als deskundige op het terrein van leermoeilijkheden. Hiervoor ontwikkelde ze tests en leermiddelen. Ook richtte ze enkele scholen op, waaronder de latere Bladergroenschool in Eelde (nu onderdeel van Renn4). Haar leerboek over kinder psychologie uit 1966 werd een bestseller. Landelijke bekendheid kreeg ze door haar pleidooien om kinderen meer speel- en bewegingsruimte te geven, waardoor veel leerproblemen voorkomen of verholpen konden worden. Als prominent lid van de International Council of Children’s Play (ICCP) organiseerde ze in 1961 aan de RUG een internationaal congres. In 1978 ging ze met emeritaat. Haar op casuïstiek gebaseerde stelling over het verband tussen bewegen en leren vindt recent empirische bevestiging.