English translation below
Blijf thuis wanneer dat kan - deze contactbeperkende maatregel zorgt ervoor dat veel mensen al vanaf 14 maart thuiswerken. Maar niet alleen thuiswerken, ook thuis scholing geven, thuis ontspannen, thuis sporten en thuis boodschappen doen. Voor velen is dit wel een omschakeling. Sommigen zitten nu de hele dag alleen thuis; anderen zitten de hele dag op elkaars lip. Duidelijk werd al snel op sociale media en uit krantenartikelen, dat gedwongen thuiswerken niet ideaal is.

Aan gedwongen thuiswerken zitten allerlei nadelen die niet iedereen zich direct besefte. Mensen die alleen wonen missen nu een groot deel hun sociale contacten en kunnen te maken krijgen met eenzaamheid. Mensen met kinderen moeten hun tijd verdelen over thuiswerken, scholing geven, kinderen bezig houden en de leidinggevende tevreden houden. Veel werkgevers zijn coulant, maar lang niet alle. Er zijn ouders die na een hele dag thuiswerken met de kinderen achter een scherm geparkeerd, in de avonduren nog les moeten geven aan kriebelige kinderen die het liefst naar buiten willen. Dit geeft frustratie, schuldgevoelens en stress. Daarnaast schuilen er ook andere gevaren in langdurig thuis werken. Lang niet iedereen heeft thuis een goede werkplek, met een bureau op de juiste hoogte en een goede bureaustoel. De meeste mensen werken op een laptop, een PC is een zeldzaamheid. Dit kan leiden tot rug- en nekklachten, hoofdpijn en uitval. Sommige thuiswerkers krijgen wellicht van hun werkgever een scherm of een bureaustoel, maar bij de meeste werknemers is dat niet het geval.

Deci et al. (2016) vinden dat langdurig flexibel thuiswerken effecten heeft voor de gezondheid. Mensen die veel thuiswerken, werken ook vaker door als ze ziek zijn, ze werken vaak meer uren en ze werken vaker met te veel taken tegelijk. Dit leidt volgens deze studie tot emotionele uitputting en andere psychosomatische klachten. Tietze (2002) benadrukt dat er een werkomgeving is en een thuisomgeving en dat, wanneer je vanuit huis werkt, deze omgevingen fysiek samenvallen. Hiervoor moeten werknemers en hun gezin een ‘coping-mechanisme’ uitzoeken. Het eerste advies dat zij hiervoor geeft is het instellen van een praktische, maar fysieke, grens in de thuisomgeving. Plekken waar gewerkt wordt en plekken waar gewoond wordt. Major et al. (2013) voegen toe dat juist wanneer er geen duidelijke barrières aangegeven zijn, dit kan leiden tot conflicten. Erden Bayazit en Bayazit (2019) geven aan dat wanneer conflicten niet worden opgelost, dit kan leiden tot verlies van welzijn van zowel de thuiswerkers als de gezinsleden. Koslowski et al. (2019) benadrukken dat het idee van thuiswerken ‘anytime-anyplace’ niet correct is. Zij vinden dat juist fysieke objecten, zoals een specifieke werkplek, bij voorkeur afgesloten van de rest van het gezin, kunnen bijdragen aan minder conflicten en meer welzijn. Aanvullend geven Hyman et al. (2005) aan dat thuiswerken, ook wanneer het een bewuste keuze is, kan leiden tot de boven geschetste conflicten. Juist dat laatste geeft te denken, nu we in een bijzondere periode zitten waarin thuiswerken verplicht is en geen vrije, bewuste keuze.

In de media komen deze tijd veel adviezen naar buiten om het thuiswerken te vergemakkelijken. Een aantal voorbeelden uit de NRC van de week van 23 maart 2020: vasthouden aan een ritme, een duidelijke startroutine van de dag (bijvoorbeeld een wandeling, of koffie in de buitenlucht), schema’s en roosters. Tegelijkertijd blijkt dat veel thuiswerkers last hebben van schemastress, angst door onwetendheid, stress door combinaties van taken, en spanning door het willen vasthouden aan routines die juist goed werkten wanneer je niet in huis werkt. Een groot deel van Nederland zit nu in een spagaat. Wat is nu de precieze impact van dit gedwongen thuiswerken en welke ‘coping-mechanismen’ worden geadopteerd door thuiswerkend Nederland?

In samenwerking met een aantal collega’s zetten we een grootschalige onderzoek op, waarbij de respondenten de komende week al bevraagd gaan worden. Het gaat hier specifiek om een schoolsituatie waarin zowel de studenten als de docenten vanaf 14 maart 2020 plotseling thuis moesten werken en studeren en al het onderwijs online wordt aangeboden. Welke voor- en nadelen brengt dit thuiswerken met zich mee? Welke extra faciliteiten zouden vanuit de school geboden moeten worden? Wat doen mensen om zo goed als mogelijk alle werkzaamheden af te krijgen? Wat doen mensen bij werk-familieconflicten? Hoe zien de thuiswerkplekken eruit? En hoe is de communicatie vanuit de school met betrekking tot veranderende omstandigheden? 

De uitkomsten van dit onderzoek geven hopelijk inzicht in coping-mechanismen van gedwongen thuiswerkers, welke (on)mogelijkheden zich daarbij voordoen en wat een organisatie kan bijdragen aan het welzijn van haar werknemers nu die gedwongen thuis werken.

Aleid Brouwer, werkt als UD bij de Faculteit Ruimtelijke wetenschappen, Rijksuniversiteit Groningen en als Lector bij NHL Stenden Hogeschool.

Zie literatuur onderaan deze pagina.

Working at home as a rule

Stay home when you can -  this contact-limiting measure ensures that many people have been working from home since the 14th of March. But we don’t just work at home; we educate our children at home, recreate at home, exercise at home and even do our grocery shopping from home. For many people, this is a big adjustment. Some are now at home alone all day, others are constantly in each other’s space. From social media and newspaper articles, it quickly became clear that being forced to work at home is far from ideal.

There are all sorts of drawbacks to being forced to work at home that many did not immediately realize. People who live alone now miss a large part of their social contacts and might be faced with loneliness. People with children have to divide their time between working, educating, entertaining, and keeping their supervisor satisfied. Many employers are lenient in this situation, but certainly not all. There are parents who, after a full day of working at home with their children in front of a screen, in the evening hours have to teach fidgety kids who would rather just go outside. This leads to frustration, feelings of guilt, and stress. In addition, working at home for a longer period of time poses other risks. Not everyone has a suitable workspace at home, with a desk at the right height and a proper desk chair. Most people work on a laptop; a full desktop PC is rare these days. This may lead to back and neck problems, headaches, and absenteeism. Some people might be offered a screen or a desk chair by their employer, but for most employees this is not the case.

Deci et al. (2016) argue that long-term flex working at home affects health. People who work at home a lot, often keep working when ill, work more hours, and more often work on too many tasks at a time. According to the study, this leads to emotional exhaustion and other psychosomatic problems. Tietze (2002) emphasizes that there is a work environment and a home environment, and that working from home physically blends the two together. In this situation, employees and their families need to find a coping mechanism. Tietze’s first advice here is to set up a practical but physical border in the home environment. There should be separate spaces for working and for living. Major et al. (2013) add that especially when there are no obviously indicated barriers, conflicts may arise. Erden Bayazit and Bayazit (2019) indicate that unresolved conflicts can lead to a loss of well-being of the employee as well as his or her family members. According to Koslowski et al. (2019) the notion of working at home ‘anytime-anyplace’ is incorrect. They argue that especially physical objects, such as a specific place for work, preferably separate from family members, can contribute to fewer conflicts and more well-being. Hyman et al. (2005) add to this that working at home can lead to the abovementioned conflicts even if it was an employee’s own choice to work at home. Especially that last fact gives food for thought in this period in which working at home is mandatory and not a free, conscious choice.

The media these days offer much advice on how to make working at home easier. A few examples from an article in NRC in the week of 23rd of March 2020: sticking to a day routine, a clear start-of-the-day routine (such as a walk, or a coffee outside), schemes, and schedules. At the same time, many people who work at home appear to be suffering from schedule-stress, anxiety from not-knowing, stress induced by combining different tasks, and tension related to wanting to stick to routines that worked well when not working at home. Many people are juggling tasks. What exactly is the impact of this situation in which we are being forced to work at home, and which coping mechanisms do the Dutch employ?

In collaboration with a number of colleagues, we are setting up a large-scale research project, for which the respondents will already be approached in the coming week. This project specifically focuses on a school situation in which the students as well as the teachers suddenly had to work and study at home from 14th of March, and all education is offered online. What are the pros and cons of this situation? Which extra facilities should the school offer? What do people do to get the work done as well as possible? What do people do with work-family conflicts? What do the workplaces at home look like? And how is the school’s communication regarding changing circumstances?

Hopefully, the outcomes of this study offer insight in coping-mechanisms from people who are forced to work at home, which (im)possibilities arise, and what an organisation can do to contribute to the well-being of their employees who are now forced to work at home.

Aleid Brouwer is an assistant professor at the University of Groningen Faculty of Spatial Sciences, and a professor at NHL Stenden University of Applied Sciences.

Literature

Deci, N., J. Dettmers, A.Krause & M. Berset, (2016). Coping in Flexible Working Conditions – Engagement, Disengagement and Self-Endangering Strategies. Psychology of Everyday Activity. 9. 49-65.

Erden Bayazit, Z. & M. Bayazit (2019) How do flexible work arrangements alleviate work-family-conflict? The roles of flexibility i-deals and family-supportive cultures, The International Journal of Human Resource Management, 30(3): 405-435.

Hyman, J., D. Scholarios & C. Baldry (2005) Getting on or getting by? Employee flexibility and coping strategies for home and work. Work, employment and society.  19(4):705-725.

Koslowski, C.M.,  C. Linehan & S. Tietze (2019) When is a bed not a bed? Exploring the interplay of the material and virtual in negotiating home-work boundaries, Culture and Organization, 25:3, 159-177.

Major, D.A., H. M. Lauzun & M. P. Jones (2013) New Directions in Work–Family Coping Research. In: S. Poelmans et al. (eds.) Expanding the Boundaries of Work-Family Research. Palgrave MacmillanH9, 193-201.

Tietze, S. (2002) When "Work" Comes "Home": Coping Strategies of Teleworkers and Their Families. Journal of Business Ethics, 41 (4); 385-396.