Essay

Een essay is een academisch tekstgenre met als doel  een geïnformeerde en goed beargumenteerde opinie te geven over maatschappelijke of economische kwesties op basis van eigen of andermans onderzoek. Essays richten zich doorgaans op een breed publiek, bestaande uit geïnteresseerde, goed opgeleide, redelijk geïnformeerde leken (denk bijvoorbeeld aan lezers van een serieus dagblad).

Alternatieve benamingen

De term 'essay' in wetenschappelijke context wordt op allerlei soorten teksten geplakt. Soms worden hiermee essayistische teksten bedoeld, soms ook meer wetenschappelijke teksten als onderzoeks- of literatuurverslagen. Naast 'essay' worden ook wel de vage aanduidingen 'paper', 'werkstuk' of 'referaat' gebruikt. Voor studenten: ga altijd na wat de docent precies verwacht.

Geschikte bronnen

Geschikte bronnen kunnen variëren van wetenschappelijke literatuur tot populair-wetenschappelijke teksten, websites of actuele berichten in de media. 

Bronverwijzingen

Het verschilt per type essay hoe gedetailleerd verwezen wordt naar de bronnen waarop de tekst gebaseerd is. Voor studenten geldt doorgaans dat zij nauwkeurig naar de bronnen verwijzen middels het voor hen vereiste annotatiesysteem. Voor wetenschappers verschillen deze eisen echter afhankelijk van de publicatieplaats van het essay. 

Structuur

De structuur van een essay ligt niet vast (tenzij een docent wil dat zijn/haar studenten een specifieke structuur hanteren). Enkele algemene aanbevelingen:

• De standaardindeling van wetenschappelijk onderzoek kan ook gebruikt worden om de structuur van een essay te bepalen. Dit is een veilig, maar soms wat saai alternatief. Sommige docenten eisen een dergelijke indeling. 

• Introduceer en legitimeer het onderwerp: laat zien wat de achtergrond en de aanleiding voor je verhandeling is.

• Maak duidelijk vanuit welke invalshoek je het onderwerp behandelt en presenteer daarbij je standpunt of een vraagstelling. 

• Sluit af met een conclusie die uit de bespreking volgt en die ook terugslaat op de inleiding. De conclusie kan eventueel in de vorm van een aanbeveling worden geformuleerd. Wanneer je publiceert op niet-wetenschappelijke plaatsen (zoals op in een krant, op een website of op LinkedIn), zorg er dan voor dat het einde krachtig is, zodat mensen de boodschap onthouden, met bijvoorbeeld een overweging of puntige 'oneliner' als uitsmijter. Dit is echter niet gebruikelijk in wetenschappelijke tijdschriften.