Deel 2: Een jonge onderzoeker in de lokale gemeenschap

De afgelopen maanden zijn studenten Communicatie en Informatiewetenschappen (CIW) van de Rijksuniversiteit Groningen (RUG) bezig geweest met onderzoek naar sociale cohesie en communicatie in de Groningse Schilderswijk. Dat doen ze niet alleen: het onderzoek is samen met bewoners, gemeente Groningen, maatschappelijk werk, studenten en docenten opgezet. In deze blogserie belichten we via verschillende kanten het verhaal over het onderzoek in de Schilderswijk. Deze keer: Wat houdt het in om studentambassadeur te zijn bij zo’n project? Bianca Andrei aan het woord over haar ervaringen.

Door: Kim Dumoré & Bianca Andrei

Begin september startten zo’n honderd studenten Communicatie- en Informatiewetenschappen het vak Questionnaire and Interview Design. Ze maakten voor dit vak een enquête om de onderliggende ervaringen met betrekking tot de overlast in de Schilderswijk in kaart te brengen. Ook student Bianca Andrei begon begin dit academisch jaar aan het vak. Bianca kwam vanuit Roemenië hier studeren samen met andere internationale studenten en komt zelf weinig in contact met lokale bewoners. Meewerken aan een praktisch onderzoek als deze was voor haar een uitgelezen kans om Groningen op een andere manier te ontdekken. Ze gaf zich op als studentambassadeur en vertegenwoordigde de groep studenten tijdens onder andere bijeenkomsten met de bewoners en de gemeente.

De studenten keken vanuit academisch perspectief naar vragenlijsten en hoe de formulering en vormgeving ervan invloed kan hebben op de uitkomst. ‘Woont u over het algemeen graag in deze wijk?’ lokt een ander antwoord uit dan ‘Ervaart u weleens ontevredenheid in deze wijk?’, terwijl het beide over woonbeleving in de wijk gaat. Ook keken de studenten naar schaalverdelingen, en de structuur van antwoordmogelijkheden. Later gingen deze studenten langs de deuren om de enquête uit te zetten om uiteindelijk de resultaten te kunnen verwerken.

Maar wat heeft deze enquête precies te maken met de Schilderswijk? De gemeente is benieuwd naar de effectiviteit van een communicatiecampagne die in augustus startte in de buurt om geluidsoverlast tegen te gaan. Meer weten over deze campagne en de voorgeschiedenis van dit project? Lees de eerdere blog over dit project van Vincent Hazelhoff van de Wetenschapswinkel Taal, Cultuur en Communicatie.

Aan de slag als student ambassadeur

Vincent legde aan het begin van het project contact met docent Yfke Ongena, die een mooie gelegenheid zag voor studenten om via dit project hun vaardigheden toe te passen in de praktijk. “De docent zette bij de start van het vak de toon met haar enthousiasme voor het combineren van kennis uit de klas met ervaringen uit het echte leven,” vertelt Bianca, “Ik keek er naar uit om mee te werken aan een grootschalig, maatschappelijk initiatief."

Bianca besloot dat ze graag meer betrokken wilde zijn bij dit project. “Het project gaat niet alleen over het meten van de effecten van deze communicatiecampagne,” legt ze uit, “het gaat ook over het in beeld brengen van de onderliggende menselijke verhoudingen en interacties in de buurt.” En dus werd ze samen met medestudenten Jone Hamburg en Cato Bootsma studentambassadeur. Ze sloten aan bij de bijeenkomsten, droegen ideeën aan en ontwierpen later de flyers die de studenten gebruikten toen ze langs de deuren gingen.

Tijdens de eerste ontmoeting met de onderzoeksraad leerde Bianca de andere betrokkenen kennen: buurtbewoners, gemeente afgevaardigden en de projectcoördinatoren van de Wetenschapswinkel van de universiteit. Voorafgaand aan het project was ze bang dat ze de discussies niet zou begrijpen, omdat ze zelf geen Nederlands spreekt. Gelukkig werden haar zorgen tijdens het eerste gesprek weggenomen. “Zowel Yfke als Vincent, de begeleider vanuit de Wetenschapswinkels, speelden een cruciale rol door voor vertalingen te zorgen, waardoor ik actief aan de discussies kon deelnemen,” zegt Bianca, “Mijn angst voor een mogelijke taalbarrière bleek overbodig en ik voelde me snel verbonden bij het project.”

Langs de deuren

Inmiddels hebben de studenten uitgebreid onderzoek gedaan in de wijk. “Meerdere gezinnen met kinderen verwelkomden ons hartelijk,” vertelt Bianca, “en de kinderen waren altijd blij om internationale studenten te zien, nieuwsgierig naar ons en wat we aan het doen waren.” Door het persoonlijke aspect van de deur-tot-deur-aanpak, groeiden de interacties uit tot betekenisvolle gesprekken. Dit verrijkte volgens Bianca dan ook de onderzoeksresultaten en bevorderde een dynamische verbinding tussen studenten en bewoners.

Niet alle bewoners zaten te wachten op groepjes studenten aan de deur. Sommige groepen kwamen moeilijk aan voldoende antwoorden. Terwijl de ene bewoner interactie hartelijk omarmt, geeft de ander de voorkeur aan andere vormen van betrokkenheid. “Het benadrukt voor mij het belang van flexibiliteit en aanpassingsvermogen bij het uitvoeren van zo’n praktisch onderzoek in een wijk,” aldus Bianca.

Terugkoppeling naar de bewoners

Inmiddels hebben de studenten zo’n 600 bewoners gesproken en zijn de resultaten verwerkt. 13 februari presenteren de studenten hun resultaten voor de betrokkenen. “Ik zou in de toekomst graag vaker samenwerken met bewoners in onderzoeksprojecten,” vertelt Bianca, “ik heb in dit project de kracht ervaren van een betrokken gemeenschap en gezien wat er allemaal komt kijken wanneer theorie en praktijk elkaar ontmoeten.”