In een tijd waarin algoritmen steeds meer worden ingezet in het publieke domein, is juridisch bestuurskunde relevanter dan ooit. Algoritmen beloven efficiëntie en effectiviteit, maar brengen ook risico’s met zich mee, zoals discriminatie en schendingen van fundamentele rechten. Denk aan de SyRI-uitspraak, de toeslagenaffaire, en het recente geval van algoritmische discriminatie bij DUO. Hoe zorg je ervoor dat algoritmen eerlijk, transparant en rechtmatig worden ingezet? Hier komt juridisch bestuurskunde in beeld.

Juridisch bestuurskundigen, zoals ikzelf, werken op het kruispunt van recht, openbaar bestuur en technologie. In mijn promotie onderzoek kijk ik niet alleen naar hoe algoritmen worden ontwikkeld en toegepast, maar ook hoe deze processen juridisch en ethisch verantwoord kunnen worden ingericht. Specifiek, richt ik me op de bescherming van fundamentele rechten in toezicht en handhaving, met name op het gebied van discriminatie.

Een belangrijk aspect van juridisch bestuurskunde is het verbinden van theorie en praktijk. Door samen te werken met diverse publieke organisaties analyseer ik hoe juridische kaders, zoals het verbod op discriminatie, in de praktijk kunnen worden toegepast. Dit gaat verder dan alleen wet- en regelgeving: het omvat ook vragen over governance, risicomanagement en de organisatorische context waarin beslissingen worden genomen.

In deze snel veranderende wereld is het essentieel om kritisch te blijven kijken naar de impact van technologie op onze rechtsstaat. Juridisch bestuurskunde maakt dat mogelijk, door te laten zien hoe recht en bestuur samen kunnen zorgen voor een verantwoorde en rechtvaardige inzet van algoritmen.