Verrassend beeld biedt nieuw hulpmiddel om sterrenstelsels te bestuderen

Een internationale groep astronomen, onder wie George Heald (ASTRON / Rijksuniversiteit Groningen), heeft een verrassende en handige nieuwe detector voor magnetische velden in sterrenstelsels ontdekt. Tijdens het bestuderen van gashalo's rond relatief nabije sterrenstelsels, toonde gedetailleerd onderzoek met behulp van de National Science Foundation's Karl G. Jansky Very Large Array (VLA) tot hun verrassing aan dat een van hun onderzoeksobjecten niet uit één, maar uit twee sterrenstelsels ver achter elkaar blijkt te bestaan. Aan de hemel overlapt het ene stelsel nagenoeg geheel het andere zodat het zich voordoet als één sterrenstelsel. Nu dit is ontdekt, kan de straling van het achterste sterrenstelsel worden gebruikt om het dichterbij gelegen sterrenstelsel door te lichten, en kennis te vergaren die anders niet verkregen had kunnen worden.

Als onderdeel van een onderzoek naar 35 sterrenstelsels, observeerden de astronomen het stelsel UGC 10288, een spiraalvormig sterrenstelsel op een afstand van meer dan 100 miljoen lichtjaren. Vanaf de aarde kijken we tegen de zijkant van het stelsel aan. Hun meervoudige VLA-waarnemingen in 2011 en 2012 produceerden de beste radiotelescoopbeelden van dat stelsel die ooit zijn gemaakt. De gedetailleerde beelden onthulden verrassend genoeg een verder verwijderd stelsel, met een sterke radio-emissie, bijna precies achter UGC 10288. Op eerdere beelden waren deze twee sterrenstelsels in elkaar opgegaan. Het is volgens de astronomen waarschijnlijk voor het eerst dat zo'n helder sterrenstelsel met uitgestrekte jets op de achtergrond direct langs de gezichtlijn naar een sterrenstelsel op de voorgrond is ontdekt.

Het stelsel op de achtergrond is bijna 7 miljard lichtjaren van de aarde verwijderd.