Twee jaar geleden werd een wet ingevoerd die voor een gelijkere verdeling tussen mannen en vrouwen moest zorgen in de (sub)top van organisaties. Die gelijkheid is nog steeds ver te zoeken. Echte verandering is nodig, stellen Janka Stoker en Harry Garretsen in hun nieuwe column voor het Financieele Dagblad.

De tijd van mooie beloftes is voorbij: bedrijven moeten met harde cijfers komen over het percentage vrouwen in hun topmanagement. De invoering van de Wet ‘Evenwichtiger verhouding van zetels tussen mannen en vrouwen in het bestuur’ is nu twee jaar van kracht, en sindsdien zijn alle grote vennootschappen verplicht om passende en ambitieuze streefcijfers te formuleren voor de verhouding tussen vrouwen en mannen in het bestuur, de raad van commissarissen en de subtop.

Op 29 januari lanceerde de SER haar dataverkenner, waarin voor het eerst de gegevens van ruim 2000 vennootschappen (over 2022) zijn verzameld. Het percentage vrouwen in raden van commissarissen (rvc’s) blijkt gestegen. Ook het aandeel vrouwen in raden van het bestuur stijgt licht, maar blijft achter bij dat voor de rvc’s. Eind 2022 bestond de subtop voor gemiddeld 26,3% uit vrouwen. SER-voorzitter Kim Putters stelt dat de uitkomsten helaas in een jarenlange trend passen: afgezien van het effect van het quotum, blijft de gebrekkige voortgang van het percentage vrouwen in het bestuur zeer hardnekkig. In hun column gaan Stoker en Garretsen in op waar dit aan zou kunnen liggen, wat de gevolgen zijn en wat we eraan kunnen doen.

Lees de volledige column op de website van het FD.