Blog 1: Een masterbul, en dan?!

Alle cijfers zijn binnen, de datum voor het ondertekenen van mijn bul staat al ingepland en ook het contract bij het kantoor waar ik wil werken is getekend. Dag studentenleven. Hallo carrière. De afgelopen jaren hebben vooral in het teken gestaan van mijn studie: colleges volgen, goede cijfers halen en een goed cv en netwerk opbouwen. Al tijdens mijn opleiding heb ik gebruik gemaakt van verschillende mogelijkheden om kennis te maken met kantoren en te werken aan ‘employability’, oftewel hoe kan je je weg vinden op de arbeidsmarkt. Toen bekend werd dat ik direct na mijn studie was aangenomen bij yspeert advocaten, heeft de faculteit mij gevraagd om in de vorm van een blog te vertellen over wat er na je studie eigenlijk gebeurt. Dat lijkt mij ontzettend leuk om te doen. Het komende jaar zal ik daarom maandelijks een blog schrijven waarin ik mijn ervaringen, tips & tricks, tegenslagen en mooie momenten met jullie deel.

Even over mij..

Ik ben Malou, 25 jaar en woon in Groningen. In oktober dit jaar mag ik mijn master bul in ontvangst nemen na het afronden van de master Nederlands recht. Tijdens mijn studie heb ik enkele studie gerelateerde nevenactiviteiten gedaan om alvast kennis te maken met de advocatuur, de sector die al sinds het begin van mijn studie mijn belangstelling heeft. Tijdens een congres maakte ik kennis met yspeert advocaten. Via-via viel mijn naam later bij dit kantoor, waardoor ik werd uitgenodigd om op gesprek te komen. Een onverwachte maar zeer welkome verrassing! Eigenlijk heb ik altijd duidelijk voor ogen gehad wat ik zoek in een werkgever en bij de sollicitatiegesprekken bleek dat onze neuzen dezelfde kant op stonden.

En dan mag je op gesprek!

Na het telefoongesprek waarin ik werd uitgenodigd om op gesprek te komen, begonnen de voorbereidingen. Na het bezoeken van vele congressen waarin je wordt voorbereid op je eerste echte sollicitatiegesprek, beginnen dan de echte voorbereidingen. Spannend natuurlijk, want is dat wat je geleerd hebt echt het belangrijkste? Vergeet je niet iets? Wat zoeken ze precies? En wat wil ik zelf? Na lange research over het kantoor, nadenken over vragen en antwoorden en niet onbelangrijk, de kleding, regent het op de dag zelf. Alle voorbereidingen die je kunt treffen geven blijkbaar geen garantie op goed weer. Uiteindelijk heb ik nog een taxi kunnen regelen, zodat ik niet gelijk op de eerste dag verregend aan zou komen. Note to self: het is tijd voor een auto..

Bij elk sollicitatiegesprek heb ik me altijd voorgenomen om mezelf te blijven (natuurlijk wel de beste versie van mezelf ;)). De klik met een kantoor moet wederzijds zijn, want op dat kantoor ga je de komende jaren toch veel uren doorbrengen. Vanaf het eerste gesprek met de mensen van yspeert advocaten, tot de dag dat ik het contract mocht tekenen, was die klik wederzijds. Mijn visie op de advocatuur wordt door hun gedeeld en uitgedragen.

Het assessment in de praktijk

Een belangrijke hobbel die genomen moet worden voordat een arbeidsovereenkomst getekend kan worden, is het assessment. Natuurlijk brengt het op de dag zelf genoeg spanning met zich mee, maar ook tijdens de voorbereidingen blijft het je bezighouden. Achteraf blijkt het – zoals altijd – enorm mee te vallen. Een belangrijke tip voor iedereen: bereid het voor en wees jezelf! Het was voor mij een leuke ervaring die ik niet zo snel meer zal vergeten. Het assessment was samengesteld uit een capaciteitenonderzoek op masterniveau, een persoonlijkheidsvragenlijst en een drijfverenvragenlijst. Dit alles samen met een gesprek met een psycholoog over karaktereigenschappen en beargumenteren waarom je bepaalde keuzes maakt, resulteren uiteindelijk in een realistisch rapport over je karakter.

Het verlossende woord

Na een spannende tijd kreeg ik op een woensdagochtend (tijdens een vergadering met het faculteitsbestuur) het verlossende telefoontje. Als dan het nummer van het kantoor op je telefoon ziet verschijnen is het te spannend om te wachten tot je in de pauze de voicemail af kunt luisteren. Even excuses maken en met grote passen de gang op bleek de enige oplossing. Het verlossende woord: ‘mocht je nog steeds bij ons willen werken, dan willen we je graag een contract aanbieden’. Probeer daarna nog maar eens zonder grijns belangrijke stukken te bespreken.

Onderhandelen en ondertekenen

Na alle spanning en ontlading komt het leukste onderdeel: het ondertekenen van het contract. In het eerste gesprek werden de arbeidsvoorwaarden besproken en in het tweede gesprek ondertekende ik het contract. Na het eerste gesprek heb ik enkele punten op een rijtje gezet en in het tweede gesprek besproken. Toen we ook in dat geval een overeenstemming bereikt hadden, werd het contract ondertekend en werd ik voorgesteld aan mijn toekomstige collega’s op het kantoor.

Door het ondertekenen van de arbeidsovereenkomst sta je aan het begin van je carrière. Op het moment dat je de beroepsopleiding in gaat krijg je een vast contract en moet je naast je werk de opleiding volgen.

Het komende jaar zal ik vertellen wat mijn ervaringen zijn als pas afgestudeerde en beginnend jurist. Hopelijk krijg jij als lezer van deze blog inzicht in hoe het kan zijn om na je studie aan de slag te gaan bij een advocatenkantoor. Voor mij wordt het een spannende periode waarin ik afscheid neem van het studentenleven en wordt verwelkomd in de wereld van advocatuur!

Blog 2: De 40-urige werkweek

Na een lange zomervakantie waarin je vergat welke dag het was en zomerkleding regelmatig werd afgewisseld met winterkleding, begon op maandag 11 september dan toch echt mijn eerste werkdag. Mijn kleding lag klaar, de wekker stond op half 7 en mijn lunch was al voorbereid. Kortom, ik was er klaar voor!

Maandagochtend

Het kantoor heeft een gunstige ligging, na een vreselijk druk kruispunt in de ochtend, namelijk knooppunt Europaplein. Dus lekker op tijd uit bed en vroeg op pad. Bij binnenkomst waren al wat advocaten aanwezig en direct raakte ik in gesprek met enkele collega’s. Op de website heeft iedereen een persoonlijke pagina, waardoor ik alvast de namen uit mijn hoofd kon leren. Mijn collega’s hoeven maar één naam te onthouden, maar voor mij waren het er toch echt meer.

Iedere maandagochtend om kwart voor negen start het advocatenoverleg. Tijdens dit overleg worden de nieuwe zaken besproken en vervolgens bespreekt het team alle kantooraangelegenheden die benodigd zijn voor de praktijk. Na dit overleg kreeg ik uitleg over de computersystemen en werd ik voorgesteld aan de advocaat die waarschijnlijk mijn patroon gaat worden. Een patroon verschaft de leiding, voorlichting en raad met betrekking tot de praktijkuitoefening aan een advocaat-stagiaire gedurende de beroepsopleiding. Door te weten wie je patroon gaat worden krijg je alvast de mogelijkheid om samen te werken en heb je iemand waar je op terug kunt vallen. In dit eerste gesprek kreeg ik direct veel gunstige tips om snel mijn weg te kunnen vinden binnen kantoor.

Mag ik me even aan je voorstellen?

Ik had me voorgenomen om elke dag bij een paar collega’s naar binnen te stappen om even kennis te maken. Tenzij het even niet uitkomt, staat bij iedereen altijd de deur open. Hierdoor was het voor mij makkelijk om naar binnen te stappen. Met iedereen had ik direct een leuk gesprek en niemand was terughoudend om te vertellen wat ze naast kantoor allemaal doen. Hierdoor voelde ik me direct thuis.

Rond 11 uur kwam een collega binnen met een prachtige bos ‘welkom bij het team’ bloemen! Deze heeft een dikke week op mijn bureau gestaan, waarna ik ze vergeten was water te geven..

Lunchen

Een belangrijk element binnen het kantoor is de gezamenlijke lunch die om 12 uur klaarstaat. Van 12 tot 1 kun je aansluiten bij een rijkelijk geserveerde lunch, waar ook (bijna) iedereen aansluit. Gelukkig dus maar dat ik zelf mijn lunch al had klaargemaakt en meegenomen…. (die ging dus onaangeraakt weer mee naar huis ; )).

Koffie, koffie en nog meer koffie..

Een van de belangrijkste veranderingen waar ik nog steeds niet aan gewend ben, is de 40-urige werkweek. Vanaf de eerste dag ben ik blij met de geweldige koffie die er is die me helpt om gênante dutjes te voorkomen. Het op tijd opstaan en alle indrukken zorgen ervoor dat je ‘s nachts goed slaapt, maar het is echt een ander leven dan het studentenleven. Als vriendinnen je ‘s middags een berichtje sturen of je kunt lunchen moet je even omschakelen dat je zoiets vanaf nu in het weekend moet plannen. Het is even een omschakeling, maar als ik alle collega’s mag geloven went het vanzelf.

Wat doe ik zoal?

Naast de kennismaking met alle advocaten, het opstellen van stukken, het inlezen in zaken, meegaan naar afspraken en de gezellige lunch, bestaat mijn dag voornamelijk uit het uitzoeken van juridische vraagstukken. Op de universiteit leer je hoe je juridische casussen moet benaderen en in een advocatenkantoor bouw je voort op deze kennis. Vaak moet je echt terug naar de basis en loop je weer de stappen bijlangs zoals dit je is aangeleerd, zoals ‘is er wel sprake van een overeenkomst’, of ‘zijn de algemene voorwaarden wel overeengekomen’.

Binnen yspeert advocaten is alles digitaal, zodat advocaten goed kunnen samenwerken. De verschillende locaties zijn aan elkaar gekoppeld waardoor iedereen met elkaar in contact staat. Het is mogelijk om in alle agenda’s te kijken en te werken in alle dossiers. Dit maakt het als beginnend jurist erg makkelijk om snel mee te werken met de advocaten. Intern willen ze graag dat je zelf op zoek gaat naar zaken waar je de advocaten in kunt ondersteunen. Elke advocaat staat open voor deze samenwerking dus mijn dagen zijn erg gevuld en mijn takenlijstje breidt zich elke dag meer uit. Elk rechtsgebied komt langs en elke advocaat neemt de moeite om te overleggen over de zaak en alle door mij geschreven stukken van feedback te voorzien.

Daarnaast vinden ze het binnen yspeert advocaten belangrijk om iedereen op zijn kracht in te zetten, daarmee legt iedereen een ander accent op zijn wat meer commerciële werkzaamheden. In de eerste week kreeg ik de vraag of ik de contactpersoon wilde worden naar de studieverenigingen van de RUG. Dit voorstel vond ik erg leuk, omdat je zo toch in contact blijft met studenten. Ook voor andere nevenactiviteiten waar het kantoor voor wordt uitgenodigd werd ik vanaf de eerste dag al meegenomen.

Kortom, mijn eerste twee weken zijn me ontzettend goed bevallen en ben ik, mede dankzij de grote hoeveelheden lekkere koffie, goed doorgekomen! Het eerste kantooruitje staat al in de agenda, dat geeft vast mooie inspiratie voor de volgende blog.

Blog 3: #durftevragen

Op het moment dat ik deze blog schrijf heb ik voor het eerst mijn salaris uitbetaald gekregen! Een moment waar je later misschien minder bij stil staat, maar waar mijn studenteninstinct nu toch een beetje opspeelde. Want geld betekent: tijd om rondjes te geven! En wanneer kun je dit beter doen, dan na de uitreiking van je bul?

Mijn buluitreiking

De dag van mijn buluitreiking vond ik echt bijzonder. Voor het laatst loop je als student de Rijksuniversiteit Groningen binnen en kom je naar buiten met een meestertitel op zak! Mijn uitreiking vond plaats op een speciale datum, namelijk op vrijdag de dertiende.. Volgens prof. mr. dr. F.M.J. Verstijlen, voorzitter van de examencommissie en tevens de begeleider van mijn scriptie, brengt vrijdag de dertiende minder ongeluk met zich dan altijd wordt gedacht. Als we de cijfers mogen geloven komen er bij de verzekeraars op vrijdag de dertiende juist minder ongevalmeldingen binnen dan op andere dagen. Gelukkig heeft deze dag mij (en mijn mede-afgestudeerden) geluk gebracht, want wij hebben onze bul gewoon in ontvangst mogen nemen.

Ter voorbereiding van de uitreiking stuurt je scriptiebegeleider je vragen zodat hij iets meer over je te weten komt. Deze interessevragen hebben met name betrekking op je favoriete vakken, gelopen stages, eventuele buitenlandse studies, nevenactiviteiten en waarom je eigenlijk rechten bent gaan studeren.

Tijdens de uitreiking vertelt je scriptiebegeleider een leuk verhaal over jou als student, waarna uiteindelijk de bul getekend mag worden. Na een applaus, handen schudden en vele foto’s door familiaire aanwezigen (lees: mijn ouders), was het natuurlijk tijd voor de bekende trapscene. Je bent pas echt afgestudeerd als je met je gouden masterbul, omringd door genodigden, een foto op de trappen van het Academiegebouw hebt gemaakt! Daarna zijn we met het gehele gezelschap naar Café de Keyzer gegaan om daar met een drankje te proosten en de dag af te sluiten.

Mijn eerste werkdag na mijn buluitreiking voelde toch even wat officiëler dan de andere dagen. De laatste stap uit de universiteit is nu écht gezet.

Terug op kantoor

In de korte periode dat ik nu aan het werk ben, word ik bij veel verschillende zaken betrokken. Collega’s weten me steeds beter te vinden en stellen zeer uiteenlopende juridische vragen. Vanaf de eerste dag heb ik een takenlijst bijgehouden, zodat duidelijk is wie wat wanneer verwacht. Dit is echt noodzakelijk om de vele en diverse vragen op tijd en goed te beantwoorden. Elk stuk dat ik maak bespreek ik met de betreffende collega zodat ik zijn/haar feedback kan meenemen in een volgende opdracht.

Naast de verschillende vragen waar ik me op kantoor mee bezighoud, heb ik ook kennis mogen maken met de praktijk in de rechtbank. Dat daarbij ook de steile hellingen in de parkeergarages van de rechtbanken horen had iemand me van te voren trouwens ook best mogen vertellen… Maar goed, dat terzijde. ;) Die hindernis eenmaal overwonnen, heb ik ook al meerdere keren naast een advocaat deelgenomen in een zitting. Uren dossiers, wetgeving en jurisprudentie bestuderen, resulteren vervolgens in een zitting waar de vergaarde kennis wordt gebruikt om de zaak te bepleiten. Na enkele afleveringen Suits moet ik zeggen dat je toch het meest leert als je een collega ziet pleiten in een zaak waarin je zelf veel hebt voorbereid.

Daarnaast ben ik er in de afgelopen periode achter gekomen dat (kritische) vragen stellen ervoor zorgt dat je bepaalde juridische kwesties sneller oppakt. In het begin had ik nog het gevoel dat sommige vragen ‘dom’ of ‘onwetend’ over kunnen komen. Gelukkig heb ik gemerkt dat juist door de vragen wél te stellen, bepaalde vraagtekens worden weggenomen. Ik merk dat alle collega’s graag willen vertellen over bepaalde keuzes die zij binnen een zaak hebben gemaakt. Het stellen van vragen resulteert geregeld in een gesprek waarbij elke keer een ander perspectief op juridische vraagstukken naar voren komt die ik weer mee kan nemen in andere zaken.

Kortom, ik leer echt elke dag weer wat bij!

Blog 4: Geen dag is hetzelfde

Ik begin op werk echt mijn draai te vinden merk ik. De vermoeidheid neemt af en ik heb vaker een “oja” moment. Na twee maanden merk ik dat alles nèt even wat makkelijker gaat. Je leert je collega’s beter kennen, kent de namen van hun kinderen en ik heb mijn eigen aanwezigheidsbordje!

Spoedoverleg over een kort geding

Als beginnend jurist mag ik bij verschillende zaken aansluiten. Bij sommige lopende zaken moet ik volledig in het dossier duiken om te bekijken wat er allemaal al gebeurd is. Aan de andere kant word ik ook betrokken bij nieuwe dossiers. Hier zit ik vanaf het begin bij de gesprekken. Bij deze zaken zit je direct bovenop de feiten en heb je een gezicht bij de persoon waar je de stukken voor schrijft.

In één van de zaken waar ik vanaf het begin bij betrokken ben, is de wederpartij een kort geding procedure gestart. In een kort geding vraag je de kantonrechter om een snelle, voorlopige beslissing. Een kort geding procedure begint met een dagvaarding, waarna het voor de wederpartij mogelijk is om op de zitting te reageren. De rechter doet zonder een verdere schriftelijke ronde, meestal binnen 14 dagen, uitspraak naar aanleiding van hetgeen ter zitting naar voren is gebracht. Voor een kort geding heb je een spoedeisend belang nodig, zoals het dringende verzoek om werkzaamheden te staken of juist het verzoek een staking te voorkomen.

Als je gedagvaard wordt in kort geding is het nodig om direct te handelen. Een kort geding vindt plaats binnen een zeer kort tijdsbestek en ook in dit geval hadden we maar kort de tijd om alles voor te bereiden. Op zulke dagen moet je even alle andere (bij)zaken laten vallen, zodat je je direct volledig kunt focussen op het kort geding. Na hard werken, enkele overuren en wat koppen koffie mocht het resultaat er zijn: een lijvige pleitnota met bijbehorende producties (lees: bewijsstukken).

Ik mocht als toeschouwer mee naar het kort geding en zeker als je echt een bijdrage hebt geleverd aan een zaak, is het prachtig om te zien hoe een ervaren advocaat handelt in zo’n situatie. De betreffende advocaat zat goed in de zaak en bepleitte haar standpunt. In deze zaak moesten we orde scheppen in een gigantische berg informatie door de hoofdlijnen te schetsen, zodat de rechter overtuigd raakte van onze argumentatie. Prachtig!

Dit zijn van die dagen dat je merkt dat de advocatuur ad-hoc is en werkzaamheden lastig te plannen zijn. Als je een werkdag begint, weet je vaak niet wat die dag zal brengen.

Naast alle zaken en dossiers hebben we de afgelopen weken ook niet stil gezeten met betrekking tot de promotie van het kantoor.

De ‘eigenWYSparty’

Een jaarlijks terugkerend evenement is de ‘eigenWYSparty’. Dit is een bijeenkomst waar alle relaties van het kantoor voor worden uitgenodigd. Cliënten worden een gezellige avond geboden met volop de mogelijkheid tot netwerken, onder het genot van goed eten, drinken en leuke muziek. Ik realiseerde me hier heel goed dat ik in deze setting mezelf aan het promoten was als jurist.

Beroepenvoorlichting

De omschakeling van student naar jurist werd nogmaals benadrukt toen ik werd gevraagd om te helpen bij de beroepenvoorlichting voor het middelbare onderwijs in Groningen. Samen met een collega mocht ik aan eindexamenleerlingen vertellen hoe het is om op een advocatenkantoor te werken.

Tussen de presentaties door mochten de leerlingen vragen stellen en één vraag was; “moet je het wetboek uit je hoofd kennen?”. Dit is een vraag waar ik “vroeger”, voordat ik begon aan de rechtenstudie, natuurlijk ook benieuwd naar was. Daarnaast kregen we de praktische vragen; “wat verdient een advocaat?”, “hoeveel uur werkt een advocaat per week?”, “is de opleiding moeilijk?”. Deze beroepenvoorlichting gaf ons de mogelijkheid om de vooroordelen over de advocatuur (meestal gecreëerd door Amerikaanse series) een beetje te relativeren.

Mastervoorlichting

Een week na de beroepenvoorlichting werd ik gevraagd om als alumna te helpen bij de mastervoorlichting voor de specialisatie Privaatrecht van de Rijksuniversiteit Groningen. Samen met collega Cathelijn van Heuveln ben ik naar deze voorlichting gegaan. Cathelijn werkt in de letselschade praktijk en ik in de algemene civiele praktijk. Samen konden we goed de verschillende carrière mogelijkheden met de specialisatie Privaatrecht belichten.

Het was erg leuk om de vragen te beantwoorden van studenten die voor deze belangrijke keuze staan. Zelf ben ik ook twee jaar geleden naar deze voorlichting geweest en had ik dezelfde vragen. Nu sta ik daar als alumnus en kijk ik heel anders tegen deze vragen aan. Achteraf blijkt hoe belangrijk een privaatrechtelijke basis is als je bij een kantoor komt te werken. Ongeacht in welk rechtsgebied je eigenlijk gaat werken. Overal fietst het privaatrecht wel doorheen.

Het is leuk om te constateren dat er een grote variëteit in mijn werkzaamheden zit. Geen dag is hetzelfde!

Blog 5: Bedankt 2017!

En dan was het alweer december! De mooiste maand van het jaar. De maand waarin Sinterklaas langskwam en de maand dat onze woonkamers weer in kerstsferen zijn gebracht. Als de kerstman alle cadeaus heeft afgeleverd, schieten we vervolgens op de laatste dag van het jaar ons spaargeld de lucht in. En dit alles (hopelijk) in een prachtig pak sneeuw. Ook op kantoor was dit weer een prachtige maand.

De vijfde van december

5 december wordt op kantoor uitgebreid gevierd. De kinderen van collega’s mogen een cadeau uitzoeken en een collega gaat verkleed als Sinterklaas. Zelf werd ik benaderd of ik voor Piet wilde spelen, maar die eer liet ik even aan mij voorbijgaan. Gelukkig waren er andere collega’s die wel voor deze rol in de wieg zijn gelegd, dus de Sint hoefde niet zonder zijn (zelfbenoemde) ‘pietematties’ cadeaus uit te delen. De Sint en zijn pieten vertrokken uiteindelijk met allemaal prachtige tekeningen en onder luid gezang. Iedere maandag vergaderen wij nu nog in de vergaderzaal onder het genot van de geur van pepernoten.

‘Verstuur maar’

Naast alle december activiteiten krijg ik ook steeds meer een zelfstandige rol in dossiers. Bijvoorbeeld het opstellen van processtukken of voorbereiden van besprekingen. Uiteraard wordt elk stuk dat opgesteld is door een beginnend jurist of advocaat gecontroleerd door een ervaren advocaat. De kwaliteit moet immers worden gewaarborgd. Sommige stukken komen nog altijd rood van de track changes terug met de aanvullende tekst ‘het lijkt erger dan het is’ en andere stukken komen zonder correcties terug met; ‘zo kunnen we het versturen’. Nu ik vier maanden aan het werk ben, merk ik dat brieven toch net even wat sneller getypt kunnen worden en minder feedback bevatten. Je ontwikkelt in een hele korte tijd al een eigen manier van schrijven en dit zal zich met de jaren steeds meer ontwikkelen.  

Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG)

Sinds een maand ben ik binnen yspeert advocaten ook werkzaam op het terrein van ICT-recht, het intellectueel eigendomsrecht en houd ik mij bezig met de actuele regels rondom privacy. Vanaf 25 mei 2018 treedt namelijk de Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG) in werking.

Van meet af aan word ik meegenomen in de lopende procedures. Mijn juridische achtergrond is voornamelijk gericht op het privaatrecht en het ondernemingsrecht. In de weekenden ben ik de studieboeken ingedoken om mijn juridische kennis over het ICT en IT-recht bij te spijkeren, onder het genot van vele koppen thee.

Mijn collega, werkzaam in de ICT en intellectueel eigendomsrecht sectie, heeft mij een paar notities laten opstellen in dossiers. In dit geval analyseer je een bepaalde juridische vraag uit een lopende zaak. Vaak is het opstellen van een notitie net een puzzel, waarbij je aan het einde van de notitie in de conclusie moet zorgen dat de vraag compleet beantwoord is. Om even een beeld te geven wat we op de voormelde sectie doen schets ik twee voorbeelden.

Wij houden ons veel bezig met het vergelijken van merken en/of handelsnamen van ondernemingen of producten. Een merk is het recht op een teken dat dient om waren of diensten van een onderneming te onderscheiden van die van andere ondernemingen. Een merk is bijvoorbeeld het wapen van de Rijksuniversiteit Groningen of het beeldmerk van yspeert advocaten. Bij een inbreuk op een merk moet je bijvoorbeeld denken aan de situatie dat een andere onderneming een vergelijkbaar merk gebruikt. Gebruik maken van een merk van een andere onderneming kan je een ongerechtvaardigd voordeel opleveren, door mee te liften op het succes van dat merk, of het kan juist de reputatie van dat merk schaden. Deze procedures zijn erg casuïstisch, want het hangt echt af van de omstandigheden van het geval of sprake is van inbreuk. Je moet beide merken naast elkaar leggen en vergelijken of er daadwerkelijk inbreuk wordt gemaakt. Bij inbreuk op het merk worden deze zaken vaak voorgelegd aan de rechter om de inbreuk te stoppen en schadevergoeding te vorderen. Daarnaast is de privacywetgeving op dit moment zeer actueel en dan met name de Algemene Verordening Gegevensbescherming. Bij yspeert advocaten komen veel verzoeken tot bijstand op dit terrein binnen. Er worden steeds meer persoonsgegevens verzameld en gedeeld. Door snelle technologische ontwikkelingen en globalisering bestaat er behoefte nadere afspraken te maken over het verwerken van persoonsgegevens op Europees niveau. In Nederland hebben we momenteel de Wet bescherming persoonsgegevens (Wbp). De Algemene verordening Gegevensbescherming zal de Wbp vervangen. De nieuwe privacywetgeving geldt voor alle instanties die persoonsgegevens verwerken, dus ook voor overheden, bedrijven, zorginstellingen, woningcorporaties, werkgevers enz.

Samen met collega Mart Dijkstra heb ik een handleiding geschreven om de nieuwe privacywetgeving voor cliënten een beetje behapbaar te maken. De nieuwe privacywetgeving roept veel vragen op, daarom geven wij lezingen, voeren we veel gesprekken en stellen we relevante stukken op zoals overeenkomsten en privacyverklaringen. In een hele korte periode voelt het aandachtsgebied ‘privacy’ steeds meer eigen.

De actualiteit bepaalt vaak je dag, dat maakt het uitdagend en niet voorspelbaar.

2017

Terugkijkend op het afgelopen jaar kan ik met zekerheid zeggen dat dit een bewogen jaar was! Afstuderen en vervolgens de omschakeling van het studentenleven naar voltijd werken als jurist. Het is een jaar geweest waar veel in is veranderd, maar waar ik vol trots op terugblik. Ik kan niet wachten om te zien wat er allemaal in 2018 staat te gebeuren. Hopelijk brengt 2018 ook weer vele mooie veranderingen en verrassingen met zich mee.

Ik wil iedereen een succesvol nieuwjaar wensen!