Goed en slecht nieuws over de flexplek

Steeds meer mensen werken in een ‘activiteitgerelateerde’ werkomgeving, waar ze geen vaste plek hebben maar flexibel gebruik kunnen maken van verschillende soorten plekken. Het is een prima concept, maar de uitvoering laat helaas vaak te wensen over. Dit blijkt uit twee wetenschappelijke studies die onlangs werden gepubliceerd in het Journal of Environmental Psychology, als onderdeel van het promotieonderzoek ‘De psychologie van de flexplek’ van promovendus Jan Gerard Hoendervanger.

Goed....

Het goede nieuws is dat het inderdaad zinvol blijkt om verschillende werkplekken te gebruiken die zijn afgestemd op verschillende activiteiten. Het bewijs, in termen van perceptie, tevredenheid en objectief gemeten werkprestatie, was het sterkst voor concentratiewerk. Dit ging duidelijk beter in een éénpersoons kamer zonder afleiding dan aan een bureau in een open omgeving met collega’s om je heen. Vooral mensen met een sterke behoefte aan privacy hadden het lastig wanneer ze concentratiewerk deden in een open omgeving.

... en slecht

Dit brengt ons bij het slechte nieuws. In de flexwerkomgevingen zoals we die bij veel organisaties zien, is slechts een klein deel van de werkplekken geschikt voor concentratiewerk, terwijl dat voor veel medewerkers de hoofdmoot van hun werkzaamheden vormt. Deze mismatch lijkt een belangrijke verklaring voor de vaak tegenvallende tevredenheid, vooral onder mensen met een sterke privacybehoefte, zoals die in een eerdere studie aan het licht kwam. Wie met succes flexplekken wil implementeren, zal moeten beginnen met gedegen analyse van gebruikersbehoeften in relatie tot werkzaamheden en persoonskenmerken.

Meer informatie

Jan Gerard Hoendervanger, j.g.hoendervanger pl.hanze.nl