Methode en participanten

De eerste studie is een interviewstudie onder jongvolwassenen (ex-)pleegkinderen (15-26 jaar), waarin zij de ruimte krijgen te vertellen over hun ervaringen in het pleeggezin. Een episodisch interview is erg open van structuur en vraagt vooral naar gebeurtenissen en herinneringen van de tijd in het pleeggezin. De participant bepaalt hierdoor voor een groot deel wat hij of zij wil vertellen en wat als belangrijke punten in het verhaal naar voren komen. Een belangrijk onderdeel van het interview zijn de vragen naar de invloed van het verleden op de periode in het pleeggezin. Reflecties op de eigen gedachten, gevoelens en handelingen staan hierbij centraal.

Aan de hand van de interviews zijn 45 behoeften van de pleegkinderen geselecteerd voor de Q-sort survey. In deze tweede studie is opnieuw een groep jongvolwassen (ex-)pleegkinderen gezocht die deze behoeften gerangschikt hebben van meest belangrijk naar het meest onbelangrijk. Pleegkinderen die een vergelijkbare rangschikking hebben gemaakt, komen in dezelfde ‘behoeften-groep’. We verwachten een aantal van deze groepen te kunnen ontdekken.

Deze groepen indiceren hoe pleegouders en professionals kunnen omgaan met een pleegkind door gerichte steun en een specifieke aanpak. Dit kan er voor zorgen dat in de behoeften van pleegkinderen beter voorzien wordt waardoor ze betere kansen in hun ontwikkeling krijgen.