Voor de research master filosofie was ik verplicht om een semester in het buitenland door te brengen. Hiervoor koos ik, samen met mijn mentor, de University of Toronto. Deze universiteit is één van de besten en oudsten van Canada, dus ik was nerveus maar ook enthousiast over de uitdaging die me te wachten stond. In Augustus vertrok ik met mijn vriend Niels naar Canada, om eerst twee weken te wildkamperen. Het ervaren van het contrast tussen het compacte Nederland en het grootse uitgestrekte Ontario was fantastisch. 

Toen deze vakantie voorbij was begon het semester pas echt, en de ruimte en stilte van de natuur moesten plaats maken voor de drukte van de stad Toronto. Hier moest ik ontzettend aan wennen. Aan de ene kant beviel het grote stadsleven me. Je bent anoniem, je kan gaan en staan waar je wil, en er is altijd wat te doen. Aan de andere kant miste ik het dorpse studentenleven van Groningen. Toronto is duidelijk geen studentenstad. Er zijn wel studenten, maar die zijn vooral te vinden op de campus. Ik woonde niet op de campus maar in een straat vlakbij Queen Street West. Mijn straat voelde verrassend rustig aan ondanks dat het maar één rij huizen verwijderd was van de trams, bussen, toeterende auto’s en mensen. Ik heb wel geleerd dat ik als persoon toch beter in een kleine stad als Groningen pas. Het is hier makkelijker om vrienden te maken, en het is fijn dat je niet afhankelijk bent van het openbaar vervoer. Toch ben ik ontzettend blij dat ik in Toronto heb mogen wonen. 

Aan de universiteit volgde ik een vak over Moderne Joodse filosofie. Dit was een ontzettend interessant en leerzaam vak. Ik ben niet alleen veel te weten gekomen over de filosofen die zijn behandeld, maar ook veel over de historische en culturele context van het Joodse volk in de Westerse wereld. Een college ging over Walter Benjamin en zal me voor altijd bijblijven. De docent kon zo mooi over hem vertellen dat het me ontroerde. Hiernaast volgde ik een vak over Aristoteles, en deed ik een heel leuk één-op-één project met professor Marleen Rozemond over de zeventiende-eeuwse Margaret Cavendish. Ik schreef hiervoor een essay, en gaf een praatje voor de filosofie-afdeling. Tijdens dit praatje kreeg ik enorm goede feedback die ik mee kan nemen in eventueel verder onderzoek naar Cavendish. 

Het leuke van Toronto vond ik de enorme culturele verscheidenheid. Mijn vriendengroep bestond uit een Taiwanees meisje, een jongen uit India, een meisje uit Rusland, een jongen uit Ukraïne en m’n Nederlandse zelf. We vierden Diwali, aten Borsjtsj met wodka, en ik maakte stamppot. Deze vrienden waren echt de kers op de taart tijdens mijn reis, en konden de heimwee (die ik toch echt af en toe wel had) gelukkig verzachten.