Met een financiële bijdrage van het Groninger Universiteitsfonds heb ik in de zomer van 2019 mijn onderzoeksproject voor de mastertrack Evolutionary Biology, het top-programma van de master Ecology & Evolution, gedaan. In de periode van mid-juni tot mid-augustus heb ik het vluchtgedrag van de brandgans (Branta leucopsis) bestudeerd nabij de dorpen Ny-Ålesund en Longyearbyen op Spitsbergen, Noorwegen. In deze prachtige en uitdagende omgeving heb ik goed het gedrag van deze soort kunnen bestuderen en gekeken naar de effecten van agressie bij brandganzen in reactie op menselijke verstoring. Zo viel er op dat er grote variatie is tussen individuen en dat deze variatie effect heeft op hun broedsucces. Dit is een goed systeem om diergedrag in reactie op verstoring door mensen in een evolutionaire context te plaatsen.

Deze ervaring had een enorm contrast met eerder onderzoek wat ik gedaan had in Nederland. Spitsbergen is een unieke omgeving met een interessant ecosysteem en een uitdagende manier van leven. Mijn onderzoeksgebied lag in een fjord met uitzicht op de nabijgelegen gletsjers, en af en toe wandelde er een ijsbeer op het eiland waar de brandganzen zich verschansten van andere predatoren. Dit was een zeer leerzame reis waarbij ik een grote waardevolle dataset heb kunnen verzamelen in een unieke omgeving. Door deze ervaring voel ik mij nog meer aangetrokken om onderzoek te doen binnen het Arctisch gebied en verder te gaan met onderzoek naar effecten van de mens op organismen vanaf een evolutionair perspectief. Ik wil het Groninger Universiteitsfonds graag danken voor mede mogelijk maken van dit onderzoeksproject.