Ambtelijke status - Jur Bezema

Het was in de jaren 90 dat het college van bestuur in een schrijven aan de universitaire gemeenschap liet weten, dat het voornemens was de ambtelijke status op te heffen. Eén van de redenen was, dat reeds drie universiteiten ons waren voorgegaan. Ook waren de tijden veranderd. Slotargument: de universiteit is zelfstandig, dus daar past geen ambtenaarschap bij. Het was verder van groot belang om dit proces zo snel mogelijk in gang te zetten en af te ronden. Saillant detail: de ambtenaar die dit stuk had geschreven, was een half jaar met sabbatical verlof geweest bij de VSNU om het geheel voor te bereiden.

De argumentatie was – in mijn ogen – zodanig gezocht en dermate fragiel, dat ik in een open brief aan het CvB heb gereageerd en die brief ook aan de U-krant aanbood, die hem plaatste. Daarin fulmineerde ik tegen het argument van die drie universiteiten; het was toch te zot voor woorden dat, waar er dertien universiteiten in Nederland bestaan, drie daarvan zullen bepalen wat de rest doet. Nieuwe vorm van democratie? Over die zelfstandigheid: wij waren zo zelfstandig, dat het CAO traject was stopgezet, omdat er geen afspraken waren met het ministerie over de bekostiging. Ik schreef tenslotte dat als een dubieus stuk wordt ingebracht met de tijd als drukelement, mij dat automatisch bijzonder argwanend maakte.

Op mijn schrijven kwam uiteraard een reactie en ik had het weerwoord al geschreven, toen de UK redactie mij berichtte dat een jurist van de faculteit geneeskunde al had gereageerd. Die raad was mordicus tegen en verzocht het CvB dat stuk terug te nemen, maar CvB ging daar niet op in. Die schriftelijke reactie was niet mals: hij betichtte de collega van de Dienst Personeel en Organisatie van leugens, onder juristen publiekelijk niet veel voorkomend.

Het resultaat: de ABVA KABO schreef een ledenvergadering uit, waar over dit onderwerp zou worden besloten. Waar normaliter 1,5 man en een paardenkop aanwezig waren, zat nu de Offerhauszaal tot de nok vol. De bond had wat slappe knieën en legde het voorstel neutraal!! aan de leden voor. Het resultaat is geschiedenis.

Wat wel leuk was: in die periode nam Henk Bruins afscheid en wij stonden in de rij te wachten om op de gehuurde boot toegelaten te worden, toen ik op de schouder werd getikt en de toenmalige directeur Personeel en Organisatie zei: “mooi stuk, Jur.”