Leander (medewerker Green Office) test een elektrische fiets

De elektrische fiets neemt steeds meer toe in populariteit. Niet alleen onder oudere mensen, maar ook scholieren en mensen van middelbare leeftijd ontdekken de ‘’trap-ondersteunende-fiets’’. Bij mij heeft deze vorm van vervoer, net als bij veel andere studenten, nog een stoffig imago. Het voelt een beetje overbodig, zwak en misschien wel een wat ‘not done’ als ik op zo’n fiets rij.

Echter kwam de dag dat ik veel afspraken op een dag had ingepland. Eén afspraak op het Zernike en direct daarna weer een in het centrum was de bottleneck in m’n agenda. Bij ons in het gebouw (van AMD in de Visserstraat) hebben we elektrische fietsen staan die gebruikt kunnen worden door medewerkers van de RUG om vooral langere afstanden te overbruggen. Iemand gaf aan dat ik deze fiets ook wel kon gebruiken om snel op en neer te gaan. Echter voelde die opmerking in eerste instantie een beetje offensief aan. ‘Hoezo een elektrische fiets? Er mankeert mij toch niks aan mijn benen en conditie? (Ik sport 2 keer in de week en fiets normaal ook)’.

Maar in het kader van ‘Groningen Bereikbaar’ zijn we als Green Office bezig met een fietsproject, waarbij studenten die wonen in het buitengebied van de stad Groningen, elektrische fietsten kunnen uit proberen. Dit haalde mij over om het toch maar eens te proberen. Misschien was het best wel ‘lachen’.

Eenmaal in de fietsenschuur aangekomen met de fietssleutel in mijn hand zonk de moet me een beetje in de schoenen. Een grijze fiets met een enorme accu boven het achterwiel. Een echte ouwe dames fiets! Maarja, wie A zegt moet ook B zeggen. Na een korte uitleg te hebben gekregen over de werking van de knoppen kon ik op pad. Het uiterlijk van deze fiets liet dan wel ten wensen over maar het fietsgemak was kort gezegd super! Als je de fiets in de hoogste stand zet dan haal je tegen de wind in makkelijk 25km/u. Echt lachen! Van en naar het Zernike was dan ook geen enkel probleem binnen de geplande tijd. Daarnaast had ik op de terugweg ook nog iemand aan mijn arm om mee te liften. Ondanks volle wind tegen, geen enkel probleem met die trapondersteuning.

Na deze ervaring kan ik concluderen dat een elektrische fiets er dan wel stoffig uit kan zien, maar echt een hele chille ervaring was. Nu heb ik mij laten verstellen dat de studenten die mee doen aan het fietsproject een moderne fiets krijgen die er fancy uit ziet. Zelf ben ik in ieder geval overtuigd. Helaas stap ik straks weer op mijn eigen oude studentenfiets op weg naar huis.