Ik ben de U-raad ingegaan om Yantai te stoppen.

Ik zou me doodschamen als we in onze Chinese enclave academische vrijheidje aan het spelen zijn, terwijl buiten de muren mensen die hun mond opendoen over wezenlijke zaken - worden gepest, gearresteerd, gemarteld, of verhinderd om noodzakelijke medische hulp te krijgen.

Ik zou het serieus niet kunnen verdragen.

Heb ik er veel aan gedaan om Yantai te stoppen?
Te weinig vind ik zelf, maar gelukkig waren een aantal dingen overduidelijk:

1. We hebben al genoeg uitdagingen in Groningen zelf,
2. Er was geen noodzaak,
3. Er was geen plan

Ik hoefde weinig te doen om Yantai te stoppen.

Over ongebreidelde internationalisering wil ik ook nog iets zeggen. Om te compenseren voor een retourtje Bali - dat is uitgerekend, dus dat neem ik maar even als standaard - moeten 1000 bomen worden geplant. Voor elke student of medewerker die heen en weer vliegt van en naar Groningen moeten dus honderden bomen worden geplant. Ik ben benieuwd waar die komen te staan.