Leerlingen leren managen met een VR-bril

In New Ways of Teaching vertellen docenten over hun innovatieve, creatieve en effectieve onderwijsinitiatieven. Van ongewone lesmethoden tot nieuwe technologieën—alles is mogelijk. Hoe ontstaan deze ideeën en welke impact hebben ze op studenten? Deze maand: klassenmanagement leren met een VR-bril.

Hoe zorg je er als aanstaande leraar voor dat je over (de juiste) klassenmanagementstrategieën beschikt? En hoe oefen je dit in de uitdagende schoolpraktijk, waarbij alles wat je doet consequenties heeft voor de leerlingen in de klas? Dat is niet altijd gemakkelijk: op de stageschool kun je als student de klas niet even pauzeren en opnieuw beginnen. Ricus Dullaert, Marjon Fokkens-Bruinsma en Anina Westgeest van de Lerarenopleiding van de Faculteit GMW werken aan een nieuwe manier om te oefenen: met VR-brillen, iets wat eerder al door Jolien Mouw werd gebruikt voor kleuterklassen. Ricus Dullaert vertelt over het ontstaan en de toepassing hiervan.

Van start met de pilot

We hebben binnen de Lerarenopleiding met NPO-middelen VR-software ontwikkeld voor het oefenen van klassenmanagement in een virtuele leeromgeving, naar analogie van de VR-software voor de kleuterklassen van Jolien Mouw.

Op dit moment is de eerste versie van de software ontwikkeld, zijn we bezig met een pilot en op zoek naar studenten die mee willen helpen met het testen. Doel is om het als element binnen een van de vakken van de Lerarenopleiding aan te bieden. Waar in het curriculum en voor welke studenten precies, is onderdeel van de pilot. Een van onze ideeën is om studenten te laten oefenen tijdens microteaching, waar ze delen van de les voorbereiden en deze met VR-bril kunnen uittesten.

Meteen midden in de klas

Zodra studenten de VR-bril opzetten, bevinden ze zich in een klas in het voortgezet onderwijs . De instructor kan verschillende gedragingen aanzetten bij verschillende leerlingen: praten met hun buurman of buurvrouw, naar buiten kijken, oordopjes in doen, enzovoort. De student moet dit gedrag in eerste instantie signaleren - met eye-tracking kunnen we zien waar de student naar kijkt - en vervolgens bepalen hoe met het gedrag om te gaan.

Ook kunnen we scenario’s inschakelen: een bij in de klas, leerlingen die steeds meer lachen en lawaai maken, een ambulance die langs komt. Ook daar moet de student laten zien hoe hij of zij de klas weer bij de les brengt. Na de sessie gaat de student in gesprek met andere studenten en de begeleider, om te bespreken welke strategieën zijn gebruikt en of dat de meest effectieve waren. En zo nodig start je het scenario opnieuw op.

De les wacht niet

We hebben binnen de Lerarenopleiding verschillende mogelijkheden met het oefenen van klassenmanagementstrategieën: op de universiteit in microteachingsessies; soms zetten we leerlingacteurs in. Maar het meeste gebeurt op de stageschool. Het voordeel van dat laatste is dat er echte leerlingen voor je neus zitten, maar dat is gelijk ook het nadeel: de les wacht niet, tijdens de stage ben je wel verantwoordelijk voor het leerproces van leerlingen. Je kunt dan niet even de klas pauzeren, of verschillende strategieën uitproberen. Ook is het voordeel dat de VR-software binnen GMW aanwezig is; het is pandemieproof en kan ook flexibel ingezet worden.

Op dit moment zitten we midden in de testfase. Er moeten nog een aantal zaken technisch door worden ontwikkeld om de ervaring nog realistischer te maken. Ook is duidelijk dat VR-software nooit de ervaring voor een echte klas kan vervangen: het is een aanvulling, geen vervanging. Maar de eerste signalen zijn positief: deelnemers zien zeker mogelijkheden!

Meer informatie

• Ricus Dullaert, Marjon Fokkens-Bruinsma en Anina Westgeest
• Lees de andere edities van New Ways of Teaching