Burn-out in de Elektronische Muziekindustrie

De elektronische muziekindustrie staat bekend om haar dynamische en opwindende karakter. Maar, achter de schermen is er een minder besproken keerzijde: burn-out. The Association For Electronic Music (AFEM) wilde dit beter in kaart brengen en klopte naar aanleiding van het publieke rapport dat uit het diversiteitsonderzoek bij ESNS rolde aan bij de Wetenschapswinkel Taal, Cultuur & Communicatie. Samen met studenten van de master Arts, Culture & Media, zetten ze een onderzoek op naar de omvang van het fenomeen burn-out onder professionals in de dance-industrie.

De wetenschapswinkel koppelde AFEM aan het vak ‘Music Careers, Industries, Lives’ van de master ‘Arts, Culture and Media’, gegeven door Chris Tonelli. In een van de colleges gaf AFEM's COO Finlay Johnson een presentatie waarin hij de behoefte aan academisch onderzoek naar burn-out in de dance industrie benadrukte. Studenten Maan Goedhart, Maryna Chernysh en Claudia Poli ontwierpen samen met de Health group van AFEM een survey, gebaseerd op literatuuronderzoek en interviews met professionals in de elektronische muziekindustrie.

De resultaten van deze survey geven een goed beeld van de burn-outproblematiek in de elektronische muziekindustrie, al is het slechts een topje van de ijsberg. Eén van de belangrijkste factoren is het aantal werkuren: meer dan de helft van de respondenten gaf aan dat ze meer dan 50 uur per week werken, terwijl 23% zelfs tussen de 60 en 70 uur per week aan de slag is! Daarnaast speelt de onregelmatigheid en onvoorspelbaarheid van de sector een grote rol in het ontstaan van burn-out. Bijna 40% van de respondenten gaf aan 40 uur per maand te moeten reizen voor hun werk. Frequent reizen en ‘s nachts werken kunnen het evenwicht tussen werk en privéleven verstoren.

Het onderzoek laat ook zien dat burn-out alomtegenwoordig is in de sector. Bijna 60% van de deelnemers gaf aan dat ze een burn-out hebben ervaren, terwijl ongeveer een derde twijfelde of ze een burn-out hebben gehad of nu ervaren. Veel respondenten hadden bovendien last van burn-outsymptomen zoals maagproblemen, lethargie, gebrek aan focus en slecht slapen.

De studenten eindigden hun survey met vragen over hoe het werk in de dance industrie verbeterd kan worden om de kans op een burn-out te verminderen. De grootste winst valt volgens de respondenten te behalen in het regelmatig hebben van ‘check-ins’. Andere verbeterpunten zijn het creëren van meer bewustzijn over symptomen van een burn-out en het de-normaliseren van drugs- en alcoholgebruik.

Daarnaast suggereren respondenten zowel culturele als systemische verbeteringen. Op cultureel vlak zou bijvoorbeeld vrije tijd en vakantie vanzelfsprekender moeten zijn, en de competitie binnen het vak verminderd moeten worden. Systemisch gezien zien respondenten graag hogere lonen, betaalbare psychotherapie, steungroepen, en betere begeleiding vanuit het management.

Ondanks deze stressfactoren zijn veel respondenten over het algemeen tevreden met hun werk. Echter, velen vinden de werkdruk onredelijk en ervaren een cultuur waarin ze altijd beschikbaar moeten zijn. Dit gevoel van altijd "aan" te moeten staan, verhindert dat werknemers echt vrij kunnen nemen van hun werk.

De resultaten van dit onderzoek bieden praktische aanbevelingen om burn-out in de elektronische muziekindustrie te verminderen. De volgende stap is het uitvoeren van deze aanbevelingen en het creëren van een gezondere werkomgeving voor alle professionals in de sector.