Tomas Tranströmer: De herinneringen zien mij. Verzamelde gedichten

De Bezige Bij, 2002

Over de lezing

In 2011 viel na 38 jaar weer een Zweedse auteur de Nobelprijs voor literatuur ten deel: Tomas Tranströmer (1931). Buiten Zweden was Tranströmer nauwelijks bekend bij het grote publiek, maar hij werd in zijn genre, de lyriek, internationaal toch al dertig jaar als een belangrijke auteur gezien. Zijn dichtbundels werden al vroeg in vele talen vertaald.

In deze gecombineerde lezing over Tranströmer, verzorgd door Petra Broomans en Els Jongeneel, waarin de bundel De herinneringen zien mij. Verzamelde gedichten (De Bezige Bij, Amsterdam 2011, vertaler: Bernlef) centraal staat, zal Tranströmer en zijn werk in de nationale Zweedse context en internationale context geplaatst worden. Tevens wordt er ingegaan op het waarom van zijn populariteit bij kenners van poëzie wereldwijd. Het belang van vertalers moet hier niet onderschat worden. De stelling dat Tranströmer een internationaal dichter is die toevallig in het Zweeds schrijft zal onder de loep worden genomen en afgezet worden tegen het 'typisch Zweedse' van zijn gedichten. Hierbij past een nadere beschouwing van Tranströmers plaats in de Zweedse literatuurgeschiedenis en zijn verhouding tot actualiteit, muziek en beeldende kunst. Een en ander zal worden geïllustreerd aan de hand van enkele gedichten.

In het tweede deel van de lezing zal een thematische analyse worden gegeven van gedichten uit de bundels De halfklare hemel (1962, pp. 57-80), Paden (1973, pp. 137-150) en Voor levenden en doden (1989, pp. 223-248). Daarbij zal ook de ontwikkeling van Tranströmers poëzie ter sprake komen.