De migratie van de oude RUG-websites naar het nieuwe webplatform is in
volle gang. Verspreid over de hele instelling zijn honderden redacteuren en
webbeheerders druk bezig met het overzetten van informatie. Bij al dat werk
worden ze ondersteund door een klein legertje studentassistenten, die bij alle
faculteiten en diensten hun expertise op het gebied van XML aanbieden.
Pictogram ging een avondje stappen met het groepje studenten dat als eerste
bij het project betrokken werd: de oudgedienden onder de jonge honden,
zogezegd.
Chinees en Pintelier
 |
Tableau de la troupe in De Pintelier
|
'Jullie mogen ons best interviewen, maar dan moeten jullie wel met ons de
kroeg in!' was de reactie toen Pictogram een mailtje rondstuurde met het
verzoek eens nader kennis te maken met de studentassistenten van het eerste
uur. Nadere uitleg volgde. Het clubje was in de loop der tijd zo hecht
geworden, dat regelmatig na werktijd het café werd opgezocht. Ook was al eens
een bezoek aan de Chinees gebracht, en tijdens de daaropvolgende stapavond was
het echt uit de hand gelopen; toen kwamen de laatste volhouders pas om een
uurtje of zes, zeven thuis.
Pictogram was dus gewaarschuwd toen het, twee redactieleden sterk, café De
Pintelier betrad, op nog geen honderd meter van de thuisbasis van deze
werkstudenten, het ECCOO op de vierde verdieping van de UB.
Sinds 1 november zijn enkele tientallen studentassistenten extra aangenomen
om op volle sterkte te kunnen helpen bij de migratie van alle sites van
faculteiten en diensten. Het achttal dat bij Pictogram aan tafel schuift is al
van voor de zomervakantie aan de gang, voornamelijk om bij de zes
pilotafdelingen de eerste versies van de nieuwe website te installeren.
'We zijn een kleine club die keihard werkt, en de resultaten zijn
indrukwekkend, althans dat vind ik', zegt Ewoud, vierdejaars Informatica. Hij
is enthousiast over het webplatform, en vraagt nieuwsgierig naar de
geschiedenis van het project.
Lakens
Het is al redelijk druk in De Pintelier, en Pictogram kijkt de ogen uit
naar de andere klanten in dit café met Vlaamse sfeer: vijftigers met te lang
haar en leren jasje naast kekke studentes, yuppen naast uitbundig volk dat zo
achter de marktkraam weggelopen lijkt. De zes jongens en twee meisjes zitten
aanvankelijk nog wat rustig aan de twee tafels achterin het café, hoewel
Nienke wel meteen even op de verhouding in de groep wijst: 'De twee vrouwen
delen de lakens uit, en de mannen hangen er aan.'
Nienke heeft min of meer de grootste staat van dienst van deze groep. Ze is
zesdejaars student: heeft de Laboratoriumschool gedaan, Commerciële Chemie,
en doet nu de richting Procestechnologie bij Technische Bedrijfswetenschappen.
Bij wijze van contrast is ze binnen het webplatform verantwoordelijk voor de
nieuwe site van de Faculteit der Wijsbegeerte.
Inmiddels is ook de fotograaf aangeschoven. Niels begint meteen een lang
gesprek van 'fotografen onder elkaar', over lenzen, belichting, opdrachten en
inkomsten. Met zijn lange haren en een Italiaanse zwarte hoed onder handbereik
op tafel is hij een opvallende verschijning. Niels is ook nog zevendejaars
student: 'na vier jaar Technische Natuurkunde vond ik het wel mooi geweest, en
nu ben ik alweer met mijn derde jaar Informatica bezig'.
Zonder dat het afgesproken lijkt, worden opeens uit alle broekzakken en
portemonnees briefjes van vijf euro op tafel gegooid; Leonie staat op om nog
maar eens negen bier en twee bessen-ijs op te halen.
|
 |
 |
Aan tafel, v.l.n.r. Marcel, Ewoud, Leonie (2x), Niels, Nienke, Hugo, Klaas
Jan
|
'Wat kost dat nou, zo'n webplatform?' wil Nienke weten. Pictogram weet
slechts bij benadering hoeveel het project tot nu toe gekost heeft. Maakt niet
uit, horen we rond de tafel: in ieder geval hebben de studenten er nog tot 1
februari werk aan, en misschien nog wel langer.
'Maar de formulieren zijn bijna klaar!' roept Ewoud, alweer enthousiast.
Dat scheelt weer.
Niels neemt nog maar een bessen met ijs, en kijkt even somber op zijn
horloge. 'Ik zit morgen voor het eerst op de helpdesk van het ECCOO. Om twaalf
uur ben ik weg!' De anderen lachen veelbetekenend.
Man-vrouw-verhoudingen
Bart heeft Informatica en Natuurkunde gestudeerd, en is nu derdejaars
Kunstmatige Intelligentie. Nu de migratiefase van het project is aangebroken,
is hij werkzaam bij de Faculteit Ruimtelijke Wetenschappen. Toen hij daar voor
het eerst kwam, was dat voor beide partijen een verrassende ervaring. 'De
mensen van IT-beheer daar wisten eigenlijk nog weinig van het webplatform',
herinnert hij zich. 'Eentje riep enthousiast: Gaat het nu echt gebeuren? Dat
is best leuk, er is grote waardering voor ons werk bij de faculteiten.'
Tussen de oude en nieuwe website van deze faculteit ontdekte Bart al gauw
vele verschillen. 'Alles flitste en bewoog; dat wordt op de nieuwe site
allemaal veel rustiger!'
Veel meer wil Bart niet kwijt over het nieuwe project. Hij is veel te druk
met het bekijken van zijn tafelgenoten in De Pintelier. 'Vind je Niels niet
net een vrouw, met die mooie slagen in zijn haar?'
De man-vrouw-verhoudingen vormen sowieso, hoe kan het anders, een vaak
terugkerend gespreksonderwerp. En als het daarover gaat, komt in één adem
ook vaak de naam Ome Ko voorbij. Navraag leert dat het hier om een danskroeg
gaat, waar de studentassistenten aan het eind van de vorige stapnacht terecht
waren gekomen. Wat er die avond precies op de dansvloer is gebeurd, zal wel
altijd een mysterie blijven, want wie nou precies met wie heeft gezoend, en
wie hier schuld aan is, blijft onduidelijk. Maar dat er gezoend is, staat
vast.
Leonie is wel zo'n beetje de spil van het gezelschap. Haar
regisseurstalenten beperken zich duidelijk niet tot die ene avond bij Ome Ko.
Alweer staat ze op om met het gelapte geld een rondje te halen, maar niet
nadat ze nog even gemopperd heeft op de portiers van de UB.
|
'Het webplatform in december 2003...'
Leonie: '... is verkozen tot de best vormgegeven, meest toegankelijke,
meest informatieve en best onderhouden website van heel Nederland.'
Nienke: '... is nog erg onderschat binnen de RUG.'
Niels: '... is dan bijna af.'
Ewoud: '... wordt 'gans geil'.'
Marcel: ' ... dan kijk je naar je eigen code: 'Heb ik dat geprogrammeerd?''
Huug: 'Webplatform?!'
Bart: '... is een mobiele, vooruitstrevende, georganiseerde en geoliede
organisatie.'
|
Ze snapt wel dat
het voor hen een probleem is om onderscheid te maken tussen reguliere
studenten die hun jassen en tassen in de garderobe moeten achterlaten, en de
studentassistenten die die spulletjes wel mee de trap op mogen nemen, maar
moeten ze je dan zo afblaffen?
Maar verder 'werkt het wel leuk hoor', zoals Niels stelt. En bij het ECCOO
is er natuurlijk secretaresse Liesbeth, door de studentassistenten geadoreerd
alsof het hun eigen moeder betrof. 'Liesbeth is fantastisch!' roept Leonie.
'Ze houdt best wel van ons, en wij houden van Liesbeth.'
'En van Hans natuurlijk', zegt iemand anders.
'Maar Liesbeth is een prima meid', daar is iedereen het over eens.
Echte IT-er
Aan de andere kant van de tafel zitten Klaas Jan, derdejaars Bedrijfskunde,
en Hugo, volgens eigen zeggen 'diehard Econoom' en actief bezig met de website
van de universitaire bibliotheken. Klaas Jan gaat er eens goed voor zitten:
'Hoe herken je de echte IT-er?' is zijn vraag aan de Pictogram-redactie. We
houden wijselijk onze mond, maar Klaas Jan begint zelf al een lijstje aan te
leggen.
Om te beginnen heeft de IT-er een abonnement op Canal+, weet hij. Dan
is er meestal het kleine, vaak vierkante brilletje, en niet te vergeten de
enorme weekendtas! Aan het verschil tussen een IT-er en een nerd komen we niet
meer toe: er arriveren weer nieuwe drankjes.
Inmiddels is het kwart voor twee. Niels wordt er door Leonie aan herinnerd
dat hij om twaalf uur weg zou, vanwege die helpdesk-dienst van hem. 'Pffff...
kansloos', murmelt Niels, en hij staart in zijn verse bessen-ijs.
Om toch nog enige inhoud aan dit scherts-interview te geven, laten we ons
schrijfblok de tafel rondgaan, met bovenaan het blaadje de zin: 'Het
webplatform in december 2003...' Dit heeft meteen een hoop gegiechel tot
gevolg, en we zien onze hoop op nog enige nachtrust vervliegen als iedereen
uitgebreid de tijd neemt deze stelling te bediscussiëren.
Als Pictogram eindelijk, ruim na sluitingstijd van De Pintelier en
enigszins onvast ter been, De Pintelier verlaat, zitten de diehards nog te
overleggen waar ze nu nog eens heen kunnen gaan. Hugo natuurlijk, en de
onverstoorbare Nienke. Wat blijkt? Hugo móet nog even door, dan kan hij linea
recta op de eerste trein naar Leeuwarden...
