Icy Tea
Britney en Vasco
Frank den Hollander
Eerst even dit: de man waarmee Britney Spears in het clipje van ‘Don’t let me be the last to know’ halfnaakt over een mooi palmenstrand kroelt, en wiens zwoele handbewegingen door de camera
close gevolgd worden tot aan de kleine tattoo net boven Britneys bil, is in het echt niet haar vriendje, hoor. Het is een acteur!
Britney is de laatste tijd wel regelmatig gesignaleerd met een van de zangers van het groepje N’Sync – ik ben zijn naam even kwijt. Ze is ook al bijna twintig, dus een beetje serieuze verkering mag ze
zo langzamerhand wel eens krijgen, vindt u ook niet?
En dat clipje dat ze voor Pepsi heeft gemaakt is ook erg cool.
 |
Ja, u ziet het: deze veertiger weet er alles van. En dat allemaal dankzij de moderne informatie- en communicatietechnologie, het RUG pc-privé-project, en vooral dat ene onmisbare kleine zwarte apparaatje: het Vasco Token.
Ik vergeet nog één ding: het vaderschap. Als ik die functie niet had bekleed, had ik nooit geweten wie die hele Britney Spears was, laat staan met wie ze op welk strand al dan niet realistisch lag te kroelen. Maar sinds mijn zoon (ja: niet mijn dochter, maar mijn zoon!) helemaal ‘in Britney’ is, heb ik alle achtenveertigduizend websites die aan haar zijn gewijd inmiddels bekeken, alle
real video-clipjes gedownload, wallpapers geïnstalleerd, gifjes en jpg-jes opgeslagen en uitgeprint, en tijdens al die handelingen vooral urenlang met mijn zoon gepraat over deze ideale schoondochter, deze onbereikbare schone met die oh zo echte tandpastaglimlach.
De plotselinge aanwezigheid in onze werkkamer van een krachtige computer met 19 inch beeldscherm, internetaansluiting en niet te vergeten een cd-brander, heeft die werkkamer voor mijn kinderen opeens tot een aanlokkelijke plek gemaakt.
‘Papa?’ Opeens staat mijn dochter achter me. ‘Deze cd van Jennifer Lopez heb ik geleend van Eva. Wil je die even voor me branden?’
Ondanks de naam is zo’n cd-brander niet vooruit te bránden, dus daar gaat weer een arbeidzaam uur! Ondertussen iets anders doen achter de pc kan niet: dan
crasht het kreng. Ik pak er dus maar een boek bij.
Even later: mijn zoon. ‘Als je toch niks doet achter de computer, kunnen we dan even op internet naar Britney kijken?’
Ik denk dat er binnenkort wel eens een moment zal komen dat ik zeg: goed jongen, ik log even in, nu ben je on line, ga je gang maar, ik kom over een half uur weer terug om uit te loggen, maar voorlopig is mijn zoon (ik bedoel natuurlijk: ben ik) daar nog niet aan toe. En de pincode
waarmee je via dat onvolprezen Vasco Token op het Internet inlogt, hou ik ook nog even geheim, zodat de telefoonrekening voorlopig nog te betalen blijft.
Gevolg is dan natuurlijk wel dat je al die tijd real time aanwezig bent bij de surfavonturen van je zoon – en daarom weet ik nu dus alles van Britney. Ik begin zelf ook al een beetje fan van haar te worden, wist u dat? Zo héél af en toe is er een liedje bij dat best aardig klinkt; beetje poppy, vrolijk, swingend zelfs, en op een paar van die tweeduizend foto’s waarvan de
thumbnail werd aangeklikt om ze te vergroten, zag ze er nog best aardig uit ook!
Des te beter dat ik mijn zoon binnenkort maar eens solo over dat web laat uitvliegen. Als veertiger is het ongezond als je je al te lang moet bezighouden met de kindsterretjes aan de wand van de slaapkamer van je zoon.
Maar even iets anders: kent u Christina Aguilera?
index Pictogram 4