Speed 

Jan Hemel 

Elke twee jaar wordt de snelheid van een pc ongeveer verdubbeld, schijnt het. Helaas houdt mijn eigen snelheid daarmee geen gelijke tred, zodat het contrast steeds schrijnender wordt. En dat terwijl ik toch wel degelijk vorderingen maak. 

Al vanaf het eerste begin dat ik op het Rekencentrum kwam, was het mij duidelijk: het draait hier om snelheid. Wat kon ik anders doen dan mij hollend van ponskamer naar kaartlezer verplaatsen? In mijn beleving liep destijds iedereen hard, in de gangen van het Rekencentrum, al mag ik graag horen dat ik de snelste was. Je laat je toch niet door een computer inhalen? (Als ik nú overigens door de gangen spurt, laat ik de studenten verbaasd achter me. Beseffen die wel hoe traag ze zijn?) 

Alles is sneller dan het was. Als mijn vrouw en ik de slaap niet kunnen vatten, kijken we graag naar een James Bond-film. Vooral de afleveringen uit de jaren zestig zijn heel geschikt om elke behoefte aan slaapschapen uit te bannen. James hield destijds zelfs nog rekening met de Von Neumann-bottleneck: alles moet via het bewustzijn, dus je moet de avonturen één voor één beleven. Nooit van multiprocessing en multitasking gehoord zeker. 

In vrijwel elke hedendaagse film of tv-serie lopen wél twee of meer processen parallel die afwisselend in korte shots verhaald worden, maar ook dat is niet meer voldoende om de getrainde kijker voor te blijven. Rest niets anders dan wat extra tempo te suggereren door vanuit de hand te filmen met snelle camerazwiepen van links naar rechts over een overigens rustig tafereel, zoals in New York Police. 

Ikzelf ben, al zeg ik het zelf, ook al aardig ver in het versnellen. Alleen met radio luisteren tijdens de afwas of lezen tijdens het kijken naar een tv-programma kun je natuurlijk nooit je informatiebehoefte dekken. Het is al beter om bij tv-kijken time-slicing toe te passen: wissel bij elk reclameblok van zender en volg tot het volgende reclameblok de film waarin je terecht komt om dan terug te zappen naar de eerste zender en het verhaal daar verder te volgen. 

Helaas is soms de informatie-dichtheid te groot om al zappend twee of meer programma's tot je te nemen. Dan brengt de video-recorder uitkomst. Een doorsnee-programma is uitstekend te volgen op dubbele snelheid, en het scheelt zeeën van tijd. Helaas laat mijn videorecorder dan het geluid achterwege, zodat ik voor deze techniek ben aangewezen op ondertitelde programma's. 

Wie heeft trouwens bedacht dat mensen op dubbele snelheid praten niet zouden kunnen volgen? Je zult wel even moeten wennen, maar na twee generaties zit het in onze genen. Gewoon een kwestie van doorzetten. 
Voorlopig zie ik nog wel praktische problemen met het spreken op hoge snelheid, maar als we eerst de luisterkant verbeteren, kunnen we de outputkant voorlopig wel met technische spraakversnellers oplossen. Hoeveel gemakkelijker zou het dan niet zijn om anderen te laten uitspreken? Op termijn zouden we moeten gaan spreken in MP3-formaat lijkt me, maar laten we voorzichtig beginnen. 

Schrijven en lezen zijn trouwens sowieso voor verbetering vatbaar: 
Zippen lijkt me hiervoor een veelbelovende techniek. Alles gecomprimeerd opschrijven en uitpakken tijdens het lezen, dat is toch zeker niet het alleenrecht van een computer! 

Niet overhaasten, alles in stappen. Laten we eerst de overbodige letters maar eens weglaten, bijvoorbeeld alle klinkers die niet aan het begin van een woord staan. Sinds de oude Hebreeën valt dit onder de bewezen technologie. U wlt tch nt bwrn dt u dz tkst n eng oefnng nt knt lzn? Typen en lezen zouden veel minder tijd kosten. Dan halen we eindelijk de pc weer in. 
Zucht ... vakantie.

Begin pagina


index Pictogram 4