Duplex Regnum Christi

Christus’ tweevoudige koninkrijk

Jonathon Beeke heeft voor zijn promotie onderzoek gedaan naar de leer van Christus’ tweevoudige koninkrijk zoals deze afzonderlijk verwoord is in de zestiende en de zeventiende eeuw. Hoewel Beeke kijkt naar enkele voorbeelden uit de patristische en middeleeuwse tijd, concentreert hij zich voornamelijk op enkele gezaghebbende Reformatoren uit de zestiende eeuw en op representatieve intellectuele centra uit de zeventiende eeuw (in het bijzonder Geneve, Leiden, en Edinburgh). Het doel van deze studie is om de ontwikkeling van deze formuleringen te onderzoeken in de eerdergenoemde twee eeuwen en deze ontwikkelingen te relateren aan de intellectuele en politieke context van de vroegmoderne tijd.

De overkoepelende stelling van dit onderzoek is dat de Gereformeerd-orthodoxe presentatie van het tweevoudige koninkrijk van Christus in lijn is met de visies van de vroegere Reformatoren, hoewel dit in de zeventiende eeuw nog verder ontwikkeld werd. Bovendien beargumenteert Beeke dat er drie redenen waren voor deze leerstellige verfijning namelijk: (1) nieuwe theologische uitdagingen, gekoppeld aan het verlangen naar beter gedefinieerde terminologie; (2) de exegese van bepaalde schriftgedeelten die de overdracht beschrijven van het koningschap van en naar Jezus Christus; (3) de ontwikkelingen in andere gebieden in de theologie, in het bijzonder de verbondstheologie. Tenslotte stelt Beeke dat hoewel variaties zichtbaar zijn, er overeenstemming bij de Gereformeerden in de zeventiende eeuw is dat de twee aspecten van dit ene koninkrijk toegewezen kunnen worden aan de manier waarop Christus regeert. De Zoon, gelijk met de Vader en de Heilige Geest, de tweede Persoon in de Drie-eenheid, regeert een wezenlijk koninkrijk, maar als de Middellaar en God-mens bestuurt Hij een middellaarskoninkrijk dat zich met name richt op de verlossing van Zijn onderdanen.

Proefschrift: http://hdl.handle.net/11370/47af12b8-6b93-4a24-ab1a-abc6de0dd420