Spinoza’s theory of the human mind: consciousness, memory, and reason

De rol van het bewustzijn bij Spinoza

Volgens Spinoza is alles in de natuur bezield. Hij veronderstelt dat iedere entiteit een geest bezit die alles wat in het lichaam gebeurt waarneemt. Tegen deze panpsychische achtergrond blijft het echter onduidelijk wat de rol van het bewustzijn is. Oberto Marrama focust in zijn onderzoek op Spinoza’s opvatting van de bewuste geest en hoe deze opereert. Hij bouwt voort op de hypothese dat Spinoza’s panpsychisme geïnterpreteerd kan worden als een coherente filosofische positie en beantwoordt vervolgens de volgende vragen: wat is bewustzijn volgens Spinoza, en wat veroorzaakt het bestaan hiervan in de natuur? Hoe kunnen menselijke en niet-menselijke individuen van elkaar onderscheiden worden in het licht van hun bezieldheid? Hoe kan Spinoza de menselijke geest zien als bestaande uit niets dan bewuste waarnemingen? En hoe is, uitgaande van Spinoza’s lichaam-geest parallelisme, de inhoud van het bewustzijn zo bepaald dat het in denken de volgorde en het verband van de handelingen en aandoeningen van het lichaam reflecteert? Om deze vragen te beantwoorden  achterhaalt Marrama eerst wat het begrip ‘bewustzijn’ is volgens Spinoza en hoe hij dit gebruikt. Vervolgens onderzoekt hij in hoeverre zijn theorie in staat is om specifiek menselijk gedrag of mentaliteit te onderscheiden. Daarna werpt Marrama licht op de vraag hoe Spinoza herinnering beschrijft en hoe herinnering het raamwerk vormt voor het bewuste denken van mensen. Ten slotte gaat hij op zoek naar een theorie van discursief redeneren die in staat is om te verklaren hoe de bewuste geest actief opereert aan de hand van herinneringen.

Proefschrift: http://hdl.handle.net/11370/111a9555-45ab-42ba-a496-ae8a080fcf45