Turtles all the way around

Een onderzoek naar inferentie in de Britse idealistische receptie van Spinoza

Baruch Spinoza schreef in de 17e eeuw dat de realiteit divers, maar ook één is. Deze eenheid noemt hij 'God' en 'substantie'. In de 19e-eeuwse receptie van Spinoza in Groot-Brittannië werd deze opvatting bekritiseerd, omdat men dacht dat de eenheid en de veelheid van de wereld tegenstrijdige onderdelen van Spinoza's metafysica uitmaken.

In dit proefschrift behandelt promovendus Harmen Grootenhuis deze Britse critici, in het bijzonder Harold Joachim, en beschrijft hoe zij bezwaar maakten tegen de interne samenhang van Spinoza's metafysica. Joachim stelt, geïnspireerd door Francis Bradleys anti-relatie argument, dat niets in de wereld door middel van contrasterende relaties in verband staat met iets anders. Volgens Joachim probeert Spinoza de vele individuele dingen - stenen, dieren, mensen, etc. – via contrasterende relaties aan elkaar te knopen, maar heeft niet door dat deze relaties niet kunnen bestaan. Grootenhuis beargumenteert dat Spinoza niet van contrasterende, maar van interne relaties gebruik maakt om de veelheid van de wereld te rijmen met haar fundamentele eenheid.

Proefschrift: https://hdl.handle.net/11370/0b0e82ef-5ab6-4fa0-a915-487ee4b38151