The relationship between the neighborhood built environment and physical activity

Hoe kunnen woonwijken lichamelijke activiteit bevorderen?

Onvoldoende lichamelijke activiteit kan zorgen voor gezondheidsproblemen. Het is daarom essentieel om een omgeving te creëren die lichamelijke activiteit bevordert, om zo de algemene gezondheid te verbeteren. Uit promotieonderzoek van Yufang Zhang blijkt dat de relationele dimensie (b.v. kwaliteit en kenmerken van groene ruimten) van de gebouwde omgeving van belang is. Ook pleit ze ervoor dat om een wijk meer als een geheel te zien.

Er zijn de afgelopen decennia veel inspanningen geleverd om een ‘gezondere’ omgeving te creëren. Veel kenmerken zijn echter nog niet voldoende onderzocht, of er is gekozen voor suboptimale indicatoren, waardoor de werkelijke relatie tussen de gebouwde omgeving en lichamelijke activiteit onbekend blijft. Yufang Zhang wilde met haar promotieonderzoek aanvullende belangrijke kenmerken van de gebouwde omgeving en lichamelijke activiteit ontdekken, en onderzoeksmethoden voor het verbeteren van de gezondheid verfijnen.

Zhang concentreerde zich daarbij op vragen als: Welke kenmerken van de gebouwde omgeving zijn tot nu toe onderzocht en hoe verhouden deze zich tot gezondheidsgerelateerde uitkomsten? Welke aspecten van de gebouwde omgeving zijn onvoldoende bestudeerd en gemeten, gebaseerd op hun impact op fysieke activiteit? Welke specifieke stedelijke interventies bevorderen zulke activiteit?

Zhang heeft voor haar onderzoek casestudy’s uitgevoerd in China en Nederland. Ze concludeert dat bij het bestuderen van variabelen van de gebouwde omgeving en hoe deze samenhangen met gezondheidsgerelateerde uitkomsten, de relationele aspecten (bv. kwaliteit en kenmerken van groene ruimten) veel minder aandacht hebben gekregen dan materiële aspecten (bv. de overvloed aan en afstand tot groene ruimten). Ook al hebben de relationele maten van groene ruimten statistisch significantere positieve effecten op gezondheidsgerelateerde uitkomsten. Ook concludeert ze dat een wijk als geheel moet worden beschouwd, anders kan nuttige informatie over het hoofd worden gezien.

Het onderzoek toont ook aan dat een gezondere wijk meer gerelateerd is aan een hogere frequentie van lichamelijke activiteit. Drie stedelijke interventiecategorieën, namelijk park- en speeltuininterventies, interventies gericht op lopen en fietsen, en wijkgerichte interventies, blijken de potentie te hebben om zulke activiteit te bevorderen.

Proefschrift: https://hdl.handle.net/11370/f027ba9d-978a-4b63-871f-2b9434fd4af1