Partijgeschiedenis

Een groot deel van de VCN-leden had zich binnen de CPN georganiseerd in het Horizontaal Overleg Communisten (HOC). Het VCN telde ongeveer 1000 leden en liet elke twee weken een partijkrant verschijnen. Manifest getiteld, dat sinds 1983 het orgaan was van het HOC. Algemeen secretaris werd René Dammen. In 1986 werd de kandidatenlijst aangevoerd door Laurens Meerten, tevens hoofdredacteur van de partijkrant; in 1989 door Rinze Visser, gemeenteraadslid in Lemsterland, die in 1986 de tweede plaats innam.

Volgens het ‘verkiezings- en aktieprogramma’ van 1986 streefde het VCN naar een socialistische maatschappij via onteigening van de kapitalistische concerns naar het voorbeeld van de Sovjet-Unie, Cuba en Vietnam – ondanks de moeilijkheden die deze landen ook in zijn ogen kenden. Op korte termijn wilde de partij bezuinigingen van de overheid en privatiseringen terugdraaien, arbeidstijdverkorting met behoud van loon, verhoging van lonen en uitkeringen, afschaffing van kernwapens, verlaging van de huren, afschaffing van de BTW, algemeen kiesrecht voor buitenlanders die in Nederland wonen en meer solidariteit met bevrijdingsbewegingen zoals het ANC in Zuid-Afrika.

In 1989 presenteerde de partij een summier programma getiteld ‘Houdt het op rood’ met ongeveer dezelfde eisen, maar met iets meer nadruk op de strijd tegen ‘het Europa van de concerns’ en tegen Europese defensie. Het VCN pleitte voor samenwerking ‘op basis van nationale zelfstandigheid’ met niet alleen de leden van de Europese Gemeenschap maar ook ‘de socialistische landen’ in Europa.

Bij de Statenverkiezingen van 1991 haalde het VCN ruim 4000 stemmen (0,07%) maar geen zetels.