Partijgeschiedenis

Vlemmix had eerder enige bekendheid verworven met een Willem-Alexander Vrije Keuze Vereniging en een Màxima-supermarkt, gevestigd in een nagebouwd Paleis Soestdijk in Eindhoven. De partij wilde zich van anderen onderscheiden niet door bepaalde meningen te verkondigen, maar door de manier van problemen oplossen. De PVDT ‘probeert de afstand te overbruggen zoals deze in het verleden is ontstaan tussen de bestuurders en haar bewoners’ en stelt zich ten doel ‘de politiek en de stem van het volk weer in harmonie te brengen (www.netstartgids.nl/PVDT/content.htm, geraadpleegd 17 april 2002). Dit populistisch uitgangspunt leidde blijkbaar tot een tamelijk heterogeen programma, met voorstellen voor verplichte snelheidsbegrenzers in auto’s; webcam-netwerken in woonwijken voor de bewoners; erkenning van ‘gemaksvluchtelingen’ naast economische en politieke vluchtelingen; maar vooral ook: een ministerie van feestzaken, dat de organisatie van feesten bevorderen moest, aldus het verkiezingsprogramma.

In de campagne voor de Tweede Kamerverkiezingen van 15 mei 2002 kregen de feestzaken de meeste aandacht. In de televisiespot op de publieke omroep ging lijstaanvoerder Vlemmix voorop in een carnavaleske polonaise, met enigszins anarchistische kreten als ‘alle dagen feest!’en ‘regering overbodig’. Vlak voor de Kamerverkiezingen had de partij stickers met de tekst ‘Hoera, ik leef’ willen uitdelen, maar zij zag daar van af na de moord op Pim Fortuyn (e-mail partijsecretaris Donald Hugens, 8 augustus 2003). De PVDT besteedde een groot deel van haar budget van circa 25.000 euro aan dit drukwerk. Zij trok in mei 2002 ruim 6000 kiezers (0,07%).

De PVDT nam ook aan de Tweede Kamerverkiezingen van 22 januari 2003 deel. Wederom onder aanvoering van Vlemmix wist de partij dit keer haar stemmental royaal te verdubbelen (bijna 14.000 kiezers, 0,14%). De campagne kostte ook ongeveer het dubbele (e-mail partijsecretaris Hugens, 5 mei 2003). De nadruk bleef op feestzaken liggen, die als een rode draad door een zeer beknopt nieuw verkiezingsprogramma liepen: verkiezingsdag moest een nationale feestdag worden, daarnaast de invoering van een nationale ‘handschuddag’, ludieke activiteiten om files aantrekkelijker te maken, meer feestelijke activiteiten in zorginstellingen, studeren diende weer een feest te worden.

In de verkiezingscampagne van 2003 won de PVDT 271 leden, of liever aanhangers: formeel lidmaatschap wilde de partij niet, ‘omdat dat niet in ons model past (en sinds het internet heb je geen budget meer nodig om contact te houden met gelijkgezinden)’ (e-mail partijsecretaris Hugens, 5 mei 2003).

Na de verkiezingen van 2003 staakte de partij haar activiteiten maar kwam in 2010 weer tot leven en behaalde bij de Tweede Kamerverkiezingen van 2012 ruim 8000 stemmen (0,09%). In haar programma ontwikkelde de partij ideeën voor meer directe democratie en meer keuzevrijheid voor burgers in onderwijs, zorg, arbeid en woningbouw. Ze wilde alle burgers een basisinkomen bieden en het belastingstelsel drastisch vereenvoudigen.

In 2018 haalde de partij bij de gemeenteraadsverkiezingen in Eindhoven 0,9% van de stemmen maar geen zetel.