AOV jaaroverzicht 1996

Uit: J. Hippe, P. Lucardie, I. Noomen en G. Voerman. 'Kroniek 1996. Overzicht van de partijpolitieke gebeurte­nissen van het jaar 1996' in: G.Voerman (red.), Jaarboek 1996 Documentatiecentrum Nederlandse Politieke Partijen (Groningen 1997), 13-87, aldaar 22-24.

Inleiding

Het AOV trachtte zich in 1996 te herstel­len van de aderlating die het Verbond het voorafgaande jaar had onder­gaan met de af­scheiding van Seni­oren 2000 onder leiding van mevr. H.M. Nij­pels-Heze­mans (zie Jaar­boek 1995 DNPP, blz. 26-27). 'De patiënt is nog lang niet beter, maar hij ademt weer', zo luidde de constatering van de nieuwe partij­voorzitter H. Baron tijdens de alge­mene leden­verga­dering in juni (Trouw, 15 juni 1996). In de opinie­pei­lingen stond het AOV er echter bepaald niet goed voor: de par­tij zou niet eens zeker zijn van één zetel in de Tweede Kamer.

Tegenslag in Eindhoven

Eindhoven was de bakermat van het AOV en de enige gemeente waar deze ouderenpartij een wethouder had. In maart wilde het AOV de langdurig zieke wethouder, A. Rennenberg, vervangen door zijn fractievoorzitter Th. den Ouden - evenals Nijpels vroeger raadslid voor de VVD in Eindhoven. De andere partijen in het college van burgemeester en wethou­ders verzet­ten zich hier echter tegen. Ze steunden bovendien een motie van wantrouwen tegen Rennenberg in april. Door de motie aan te nemen verwijderden zij in feite het AOV uit het college. In mei nam Rennenberg dan ook ontslag.

Algemene ledenvergadering

Op 8 juni hield het AOV zijn algemene ledenvergadering. Op deze bijeen­komst kozen de afgevaardigden Baron als partijvoor­zitter. Hij was de opvolger van M.C. Batenburg, de oprichter van de partij. Een voorstel om deze tot erevoorzitter te benoemen, kreeg net te weinig steun: de stemmen staakten. In november trad Baron echter reeds af, waarna het Limburgse Statenlid P.J.G­.J. Veugen zijn functie waarnam.

Samenwerking tussen ouderenpartijen

Het op de ledenvergadering in juni gekozen partijbestuur be­sloot - met instemming van de vergadering - de moge­lijk­heden voor samenwerking met de andere ouderenpar­tijen te onderzoe­ken. Op 15 juni vonden op initiatief van de Ouderen-Unie 55+ gesprekken plaats met par­tijbestuur­ders van het AOV, Senioren 2000 en de Unie. Tegen de toena­dering tot Senioren 2000 be­stond binnen het AOV veel weerstand en 'oud zeer'. Een leden­vergade­ring op 3 juli sprak zich uit tegen samenwerking met de partij van Nijpels. Het AOV-bestuur besloot in augustus niette­min de besprekingen te herope­nen. De drie partijen besloten tot de instelling van een zoge­naamde Inven­tari­sa­tie­commissie, die de vorming van een geza­menlijke kandida­ten­lijst bij de Tweede-Kamerver­kiezin­gen van 1998 zou moeten onderzoe­ken. De Tweede-Kamerle­den van het AOV, W.J. Verkerk en C.S. van Win­gerden, keurden deze bespre­kingen af. Verkerk zei van zijn par­tij­voorzitter: 'Baron is zo fout als wat, hij zit in het kamp van Nijpels' (de Volkskrant, 22 augustus 1996).

De besprekingen konden door deze weerstand moeilijk vruchten afwerpen. De Inventarisatiecommissie kwam nooit van de grond. In september ver­klaarde Baron dat het AOV alsnog van samenwer­king met Senio­ren 2000 afzag. Een gesprek tussen de par­tij­voor­zit­ters in oktober kon de impasse niet doorbreken. Het AOV hield vooral vast aan twee eisen waaraan Senioren 2000 niet kon of wilde vol­doen: de zittende Tweede-Kamerleden van alle drie partijen zou­den in 1998 niet op­nieuw kandi­daat gesteld moeten worden en leden van Senioren 2000 zouden moeten afzien van financiële eisen aan het adres van het AOV. Toen Senioren 2000 deze voorwaarden vooraf onaan­vaardbaar noemde, zag het AOV in december van verdere gesprek­ken af. Wel zouden met de Ouderen-Unie 55+ besprekingen gevoerd gaan worden over samen­wer­king.

Hiermee was in de praktijk overigens al een begin ge­maakt. In september besloten het Ver­bond en de Unie nauwer sa­men te wer­ken in de Tweede Kamer en reeds bij de behandeling van de be­gro­ting voor 1997 gezamen­lijke woordvoer­ders aan te wijzen. Ook op regionaal en lokaal niveau werkten het AOV en de Oude­ren-Unie 55+ vaak samen, soms ook met Senioren 2000. In okto­ber kwamen de Sta­tenleden van de drie partijen op initia­tief van Veugen in Arnhem bijeen om over modernise­ring van de ouderen­zorg te spre­ken. Zij deden daarbij tevens een beroep op hun partij­en om toch samen verder te gaan.

Bij de tussentijdse gemeenteraadsverkiezingen in Zee­land in november wonnen AOV en Ouderen-Unie 55+ samen in Veere één en in Middel­burg twee ze­tels. In Brabant namen de ouderenpartijen niet deel aan de tussentijd­se raads­verkiezingen, vooral door gebrek aan goede kandidaten.

Senioren 2000/Groep-Nijpels

De partij Senioren 2000 wordt in de Tweede Kamer verte­genwoor­digd door 'de Groep-Nijpels', bestaande uit Nijpels, mevr. E.G. Aiking-van Wagenin­gen en L.E.C. Boogaard. Op 1 sep­tember verliet Boogaard om gezondheids­redenen de Kamer. Hij werd opgevolgd door R. Meyer, beleids­medewerker van de frac­tie en penningmeester van de partij.

Gesprekken over samenwerking met de Ouderen-Unie 55+ en het AOV leverden in 1996 niets op - vooral door 'oud zeer' tussen het Verbond en Senioren 2000, zoals hierboven reeds is uiteen­gezet. Senioren 2000 bleef overigens wel aandringen op samen­werking. Het congres, dat op 28 septem­ber bijeenkwam, steunde het hoofdbestuur daarin. De nieuwe partijvoorzit­ter, J.G.A.L. Blommestijn (de opvolger van A. Turkenburg), voerde in oktober een ge­sprek met de voorzitters van het AOV en de Ouderen-Unie 55+, dat volgens hem 'allerplezierigst' ver­liep maar niet tot concrete resulta­ten leidde (Nieuwsbulletin Senioren 2000, janu­ari 1997). Blomme­stijn wilde graag verder praten, maar dan zonder voor­waarden vooraf, zo schreef hij in een brief in november. De beide andere partij­voorzit­ters wezen zijn verzoek in decem­ber echter af.