The horizontal effect of international human rights law
| Promotie: | C.L. (Lottie) Lane, Dr |
| Wanneer: | 24 mei 2018 |
| Aanvang: | 11:00 |
| Promotors: | A.L.B. (Aurelia) Colombi Ciacchi, Prof, prof. dr. M.M.T.A. (Marcel) Brus |
| Waar: | Academiegebouw RUG |
| Faculteit: | Rechtsgeleerdheid |
Pleidooi voor multi-level governance-benadering van mensenrechten
Veel niet-statelijke actoren kunnen het genot van mensenrechten enorm beïnvloeden. Desondanks hebben niet-statelijke actoren geen directe verplichtingen onder internationale mensenrechtenwetgeving; het internationale juridische kader voor mensenrechten blijft gericht op de staat, met de positieve verplichting om de mensenrechten van individuen te beschermen tegen inmenging van niet-statelijke actoren. Lottie Lane heeft voor haar promotie onderzocht hoe schendingen van mensenrechten (mede veroorzaakt) door niet-statelijke actoren behandeld worden in internationale mensenrechtenwetgeving en -praktijk. Daarnaast keek ze hoe een multi-level governance-benadering toegepast zou kunnen worden om de mensenrechten van individuen beter te beschermen tegen het schadelijk gedrag van niet-statelijke actoren.
Om dit te bereiken heeft Lane gekozen voor een ‘law and governance-benadering’, die verder kijkt dan alleen juridische oplossingen voor het bewerkstelligen van betere mensenrechtenbescherming. De theoretische, vergelijkende en kritische analyses van verschillende mensenrechtenstelsels op internationaal, regionaal en nationaal niveau bieden een grondig inzicht in de positie van niet-statelijke actoren in internationale mensenrechtenkaders en de uitdagingen die de wettelijke kaders ondervinden bij het beschermen van personen tegen inmenging door niet-statelijke actoren.
Lane gebruikt deze bevindingen als basis om te suggereren dat er een multi-level governance-benadering van internationale mensenrechten moet worden gevolgd, waarin juridische en extra-juridische maatregelen worden genomen om niet-statelijke actoren aan te moedigen mensenrechtennormen te volgen. Lane haalt twee case-studies van de Wereldbank en niet-statelijke gewapende groeperingen aan om de huidige tekortkomingen van mensenrechtenbescherming in het juridische kader en in de praktijk te belichten, om aan te geven hoe een multi-level governance-benadering kan worden overwogen en welke soorten acties kunnen worden ondernomen onder een dergelijke benadering.