From cybercrime to cyborg crime

Cybercrime steeds meer cyborgcrime

Cybercrime moet niet louter als een menselijk product worden beschouwd, maar als een product van een interactief netwerk van mens en machine. Botnets bijvoorbeeld (netwerken van geïnfecteerde machines) komen tot stand door hybride netwerken van mensen en niet-mensen en kunnen ook alleen bestreden worden door zowel mens als machine te stoppen. Dat is een van de conclusies van promovenda Wytske van der Wagen, die criminologisch onderzoek deed naar cybercrime en het voortschrijdende geautomatiseerde karakter daarvan. De technologische aard van cybercrime vraagt volgens haar om theoretische vernieuwing in de criminologie

Universiteiten die worden gehackt, computersystemen die worden gegijzeld of tot ‘zombies’ gemaakt, servers van internetproviders die worden gebombardeerd; we worden bijna dagelijks wel geconfronteerd met cybercrime en haar gevolgen. Deze meer technische vormen van criminaliteit wijken op verschillende fronten af van traditionele criminaliteit, in het bijzonder waar het gaat om hun digitale, geautomatiseerde en virtuele karakter. Binnen de criminologie is er dan ook volop discussie over de vraag of theoretische vernieuwing wel of niet noodzakelijk is. Wytske van der Wagen stelt in haar proefschrift dat bestaande criminologische benaderingen de mens nog te centraal stellen bij het verklaren van criminaliteit en een nog te passieve rol aan technologie toekennen. Vanuit deze optiek exploreert ze het theoretische potentieel van Bruno Latours actor-netwerktheorie (ANT), een benadering die specifiek oog heeft voor de verweving van mens en machine en ook actorschap aan technologie toekent. In het proefschrift is ANT in verschillende empirische casestudies onderzocht, namelijk de analyse van een botnet, een etnografische studie naar hackers en de analyse van drie vormen van cyber-slachtofferschap (ransomware, botnets en virtuele diefstal). Deze studies hebben geresulteerd in een alternatief perspectief op cybercrime, aangeduid als het ‘cyborg crime’-perspectief. Dit perspectief stelt voorop dat cybercrime niet louter als een menselijk product kan worden beschouwd, maar gegenereerd wordt door een interactief netwerk van mens en machine. Van der Wagens onderzoek levert hiermee een bijdrage aan de steeds pranger wordende vraag hoe hedendaagse technologische ontwikkelingen onze wereld veranderen en in hoeverre we onze theoretische grenzen moeten verleggen.

Proefschrift: http://hdl.handle.net/11370/f3a5c5e0-ff0f-4dad-ac6c-2bc91d96a1b4