Contact na GRIP&GLANS-groepscursus fungeert als sociaal vangnet

De GRIP&GLANS-groepscursus is gericht op het verbeteren van de eigen regie en het welbevinden en het verminderen van eenzaamheid van 55-plussers. Ook na afloop van de cursus houden sommige deelnemers contact met elkaar. Dit blijkt uit onderzoek van de afdeling Gezondheidswetenschappen van het Universitair Medisch Centrum Groningen. Het doel van het onderzoek was de aard, omvang en verklarende factoren van deze blijvende informele steun te begrijpen en vervolgens te bevorderen via een extra module tijdens de cursus.

De groepscursus wordt aangeboden door veel welzijns- en zorgorganisaties en is opgenomen in de databank Effectieve sociale interventies van Movisie. Eerder onderzoek wees al uit dat de cursus leidt tot een toename van zelfmanagementvaardigheden en welbevinden, en een afname van eenzaamheid. Er blijkt nog een neveneffect te zijn: ook na afloop van de cursus blijft een deel van de cursisten elkaar tot steun te zijn.

De belangrijkste conclusies

Het onderzoek laat zien dat 40% van de deelnemers langdurig contact houdt met elkaar. In dit contact ervaren veel deelnemers gezelligheid. Een aantal ervaart een goede onderlinge band en bespreekt persoonlijke ervaringen. Het contact fungeert als sociaal vangnet en wordt getypeerd als iets tussen een kennis en een vriendschap in. Soms bleek dat deelneemsters geen behoefte hadden aan het onderhouden van contact. Bijvoorbeeld omdat ze genoeg contact hadden met familie en andere kennissen. Ook bleek dat deelnemers wel contact hadden gewild, maar dat het niet ontstaan is omdat zij afwachten tot anderen daartoe het initiatief nemen in plaats van zelf in actie te komen.

Oefeningen en werkvormen die inspelen op de kansen en mogelijkheden tot het ontstaan van duurzaam contact zijn verwerkt in een extra GRIP&GLANS-bijeenkomst. Deze extra bijeenkomst bleek goed uit te voeren. Of het ontstaan van contact echt gestimuleerd kan worden moet nog verder worden uitgezocht.

‘Ik ben er even uit’

Van veel cursussen is niet duidelijk wat het mensen op kan leveren. Van de GRIP&GLANS groepscursus weten we dit wel. Deelnemers kunnen er echt iets aan hebben. Een 87-jarige deelneemster vertelt: ‘Mijn echte vrienden en vriendinnen zijn allemaal hemelen.’ De vrouw maakt al ruim twee jaar deel uit van een hecht groepje van zeven dames. Volgens de onderzoekers is zij gewend ‘haar eigen boontjes te doppen’ en vertrouwt ze alleen haar dochter. Het groepje heeft duidelijk meerwaarde voor haar: ‘Ik ben er even uit en zij willen mij er graag bijhouden.’

Onderzoekers

Het onderzoek werd uitgevoerd door drs. Daphne Kuiper, dr. Martine Goedendorp en prof. dr. Nardi Steverink. Daphne Kuiper was veldcoördinator en mastertrainer GRIP&GLANS bij Stichting Viven en is nu beleidsmedewerker mensgebonden onderzoek bij het UMCG. Martine Goedendorp is als senior onderzoeker verbonden aan het UMCG, afdeling Gezondheidswetenschappen; Nardi Steverink is hoogleraar Sociologie aan de Rijksuniversiteit Groningen en daarnaast ook werkzaam bij het UMCG, afdeling Gezondheidswetenschappen. Het onderzoek naar de GRIP&GLANS groepscursus is gefinancierd door Movisie in het kader van het onderzoeksprogramma ‘Inzicht in sociale interventies’.

Het volledige rapport is via bijgaande link te downloaden:

https://www.movisie.nl/publicaties/contact-houden-elkaar

Bron: persbericht UMCG, tel. (050) 361 22 00