Jantine Tammes (1871-1947)

Jantine Tammes werd in 1871 in de Peperstraat in Groningen geboren in een middenstandsgezin, haar vader was fabrikant in cacao-, chocolade- en suikerwerken. Ze ging naar de Middelbare Meisjesschool en schreef zich in 1890 in aan de Groningse universiteit, waar ze wel colleges en practica volgde, maar geen academische examens mocht afleggen.

Toen ze in 1890 ging studeren telde de Groningse universiteit slechts 11 vrouwelijke studentes op een totaal van 415 studenten en dit aantal groeide maar langzaam. In 1896 richtte Jantine Tammes samen met twee studiegenoten een ‘wandelclub’ op, die in 1898 uitgroeide tot de Groninger Vrouwelijke Studentenclub en in 1912 de naam Magna Pete kreeg. De vereniging is de oudste vrouwelijke studentenvereniging in Nederland.

Aan de universiteit behaalde Jantine Tammes een aantal middelbare aktes en vanaf 1894 werkte ze als lerares natuur- en scheikunde op dezelfde meisjesschool waar ze zelf leerlinge was geweest. In 1897 werd ze gevraagd op de Groningse universiteit assistent te worden van professor J.W. Moll, hoogleraar in de plantkunde en daarmee begon haar wetenschappelijke carriere.

Ze deed onder andere genetisch onderzoek in de plantkunde, waarbij vlas haar belangrijkste onderzoeksobject was. Van haar verschenen hierover talloze wetenschappelijke publicaties, waarmee ze internationale bekendheid verwierf. Deze publicaties waren voor de Groningse universiteit aanleiding om haar in 1911 een eredoctoraat te verlenen, die ze uiteindelijk in 1919 pas kreeg. Zij was hiermee de eerste vrouwelijke hoogleraar in Groningen en de tweede in Nederland.