Candida ribosomes: key aspects of structure and function
Promotie: | A. Atamas |
Wanneer: | 26 november 2024 |
Aanvang: | 16:15 |
Promotors: | A. (Albert) Guskov, Prof, prof. dr. A. Rogachev |
Waar: | Academiegebouw RUG |
Faculteit: | Science and Engineering |
Candida ribosomen: cruciale aspecten van hun structuur en functie
Ribosomen spelen een cruciale rol bij het vertalen van genetische informatie naar eiwitten, een proces dat essentieel is voor alle levensvormen. Bij pathogene schimmels, zoals Candida-soorten, zijn ribosomen onderbenutte doelen voor de ontwikkeling van antischimmelmedicijnen. Gezien de toenemende dreiging van medicijnresistente Candida-infecties, met name in de gezondheidszorg, zijn structurele studies van ribosomen van deze pathogenen van vitaal belang voor rationeel medicijnontwerp. Dit proefschrift van Anastasiia Atamas richt zich op het onderzoeken van de ribosomale architectuur van pathogene schimmels en hun interacties met kleine moleculen. Structurele analyse van het eukaryotische ribosoom gebonden aan cephaeline, een emetine-analoog, onthult belangrijke bindingsplaatsen en biedt inzicht in het werkingsmechanisme ervan. De studie identificeert ook eerder niet-waargenomen interacties, waardoor ons begrip van ribosomale remmers en hun specificiteit voor eukaryoten wordt uitgebreid.
Verder onderzoek verkent het potentieel van mefloquine (MFQ) om aminoglycoside-geïnduceerde read-through van premature stopcodons te verbeteren, wat veelbelovende mogelijkheden biedt voor de behandeling van genetische ziekten die worden veroorzaakt door nonsense-mutaties. De ontdekking van een MFQ-bindingsplaats op het ribosoom en het effect ervan op de ribosomale dynamiek benadrukt het potentieel om de toxiciteit van aminoglycosiden te verlagen.Bovendien onthult dit werk significante structurele verschillen in het ribosoom van de medicijnresistente pathogeen Candida auris.
Tot slot onderzoekt het alternatieve therapeutische strategieën, zoals het richten op ionentransporters in Candida-soorten, om effectievere antischimmelbehandelingen te ontwikkelen.De hier gepresenteerde bevindingen benadrukken het belang van ribosomale structuur in schimmelpathogeniteit en bieden een basis voor de ontwikkeling van nieuwe antischimmelmedicijnen die gericht zijn op eiwitsynthese en ionenhomeostase.