Tracing atmospheric carbon

Hoe de mens de koolstofcyclus verstoort

Menselijke activiteiten hebben de natuurlijk koolstofcyclus verstoord. In haar onderzoek combineerde Carmina Sirignano empirische studies en experimentele benaderingen om het begrip van de impact van menselijke activiteiten op de wereldwijde koolstofcyclus te verbeteren, met een focus op zowel gasvormige als deeltjesvormige koolstof in de atmosfeer.

Belangrijke tracers voor het beoordelen van deze effecten zijn koolstofisotopen (12C, 13C en 14C) en atmosferische zuurstof (O₂). Deze tracers helpen bij het identificeren en kwantificeren van koolstofbronnen, zoals fossiele brandstoffen, oceanen en de terrestrische biosfeer.

In haar proefschrift behandelt Carmina Sirignano de methodologische uitdagingen zoals de interferentie van N₂O bij isotopische metingen van CO₂ met behulp van isotopenmassaspectrometrie (IRMS). Ze stelt een methode voor om de N₂O-interferentie te corrigeren, waardoor de meetnauwkeurigheid verbetert. Ze analyseerde ook gegevens van meetstations in Ierland en Nederland, waaruit trends en seizoensvariaties in CO₂ en O₂ blijken.

Ten slotte richtte Sirignano zich op koolstofhoudende aerosolen, die het klimaat en de gezondheid beïnvloeden. Een case study in Napels, Italië, gebruikte 14C-isotopenanalyse om onderscheid te maken tussen fossiele en niet-fossiele koolstofbronnen in stedelijke luchtvervuiling. Door experimentele resultaten te integreren met case studies, verbetert dit proefschrift ons begrip van de menselijke impact op de koolstofcyclus en biedt het bouwstenen voor verder onderzoek.

Carmina Sirignano voerde haar onderzoek uit bij het Energy and Sustainability Research Institute Groningen (ESRIG), afdeling Isotopenonderzoek. Ze vervolgt haar loopbaan als junior researcher bij het CNR-Italian National Research Council. 

Proefschrift: https://hdl.handle.net/11370/eaa4f954-c65a-4bf9-867f-ead38c9c1f89