Anouk Mathijsen

Anouk Mathijsen was verrast niet alleen omdat ze genomineerd was voor de GUF100-prijs, maar zeker ook omdat ze uiteindelijk tot winnaar werd uitgeroepen. Binnen Medische Wetenschappen zijn 21 voordrachten beoordeeld door de facultaire selectiecommissie. Daar zaten zeer verschillende studenten tussen, waarbij eigenlijk allen uitblonken ofwel in hun studie, ofwel in hun extracurriculaire activiteiten ofwel, idealiter, in beide. De drie door de facultaire commissie geselecteerden waren weliswaar alle drie van uitzonderlijke kwaliteit, maar ook zeer verschillend. Dat maakte het moeilijk om te kiezen. De uitzonderlijk sociale kant van Anouk en haar geweldige doorzettingsvermogen heeft de jury uiteindelijk het zwaarst laten tellen bij het nemen van haar beslissing, zoals ik hieronder zal uitleggen.

Op de eerste plaats was het interessant te zien dat Anouk Mathijsen zich niet zelf kandidaat heeft gesteld, maar dat ze werd voorgedragen door haar medestudenten in een zeer positief getoonzette, indrukwekkende brief. Zoals deze studenten het stelden, heeft Anouk een bijzondere prestatie geleverd doordat ze haar studie op uitstekende wijze heeft doorlopen, terwijl ze tegelijkertijd mantelzorger was voor eerst één chronisch zieke ouder (eigenlijk al voordat ze met haar studie startte), en vanaf haar tweede jaar voor beide, ernstig en chronisch zieke ouders. Dat betekende dat ze haar hele geneeskundestudie vanuit Hogeveen (waar haar ouders wonen) moest vormgeven, inclusief de coschappen die ze (gelukkig) in Assen en Zwolle heeft kunnen volgen. Dat is heel goed gelukt, waarbij ze ook nog andere activiteiten ontplooide zoals het doen van een door ieder gewaardeerd bestuursjaar (als vicevoorzitter Intern Dagelijks Bestuur bij de Groningse tak van de IFMSA (International Federation of Medical Students’ Association)), zat ze in de jaarboekcommissie (tijdens haar eerste masterjaar in Assen) en heeft ze zich buitengewoon ingespannen voor haar medestudenten geneeskunde als die, door wat voor omstandigheden dan ook, in de problemen kwamen. De door haar medestudenten geschreven brief besluit als volgt: ‘Anouk Mathijsen is een voorbeeldige student die excelleert op een manier die je niet zou verwachten van een geneeskundestudent, maar wel uitgaat van haar grote verantwoordelijkheidsgevoel en de zorgzaamheid die zij in grote mate bezit’. En: ‘Haar toewijding en onuitputtelijke ondersteuning van medestudenten maken haar een geschikte kandidaat voor de GUF-100 prijs’. In haar overtuigende pitch benadrukte Anouk het belang van empathie in de geneeskunde en bleek ze ook een uitstekende discussie met de juryleden te kunnen voeren. Kortom, de jury had, uiteraard na uitgebreide discussie, uiteindelijk geen moeite om de aanbevelingen van Anouks medestudenten te volgen en haar tot winnaar uit te roepen.