In half januari 2023, na het afronden van mijn semiarts stage, ben ik naar Tanzania afgereisd voor een extra tropenstage na M3, om daar mijn opleiding tot arts af te sluiten. Hier heb ik acht weken stage gelopen in het St. Kizito Hospital in Mikumi. 

Het St. Kizito Hospital is een klein ruraal ziekenhuis. Er zijn vier afdelingen waar je ’s ochtends de visite mee kon lopen: de Male, Female, Pediatric en Maternity ward. Naast deze afdelingen beschikt het ziekenhuis ook over operatiekamers, een Outpatient Department (soort polikliniek), Emergency Room, radiologie afdeling, een laboratorium en de HIV/AIDS kliniek. Tijdens mijn stage kon ik heel laagdrempelig op elke afdeling meehelpen, waardoor ik veel verschillende dingen heb gezien en geleerd. 

Samen met mijn medestudenten, die later aankwamen, heb ik tijdens mijn stage ook deelgenomen aan outreach activiteiten. Zo zijn we naar middelbare scholen gegaan om daar vrouwelijke scholieren tegen HPV te vaccineren en zijn we naar een afgelegen dorp in de regio afgereisd om hier HIV-screening te verrichten. Dit soort bezoeken zijn erg belangrijk, aangezien de mensen die hier wonen moeilijk zelf bij het ziekenhuis kunnen komen.

De verschillen in de zorg tussen Nederland en Tanzania vond ik indrukwekkend om te zien. Ten eerste zijn er hier maar weinig opties voor aanvullend onderzoek: zorgverleners beschikken alleen over laboratoriumonderzoek, röntgenfoto’s en echografie. Hierdoor blijft de diagnose in verreweg de meeste gevallen onzeker en probeer je maar een brede behandeling in te zetten, om alle mogelijke oorzaken van het probleem aan te pakken. Wat ook opvalt, zijn de alledaagse financiële problemen waar je tegenaan loopt. Tijdens mijn stage is het helaas meermaals voorgekomen dat patiënten bepaalde onderzoeken of behandelingen niet konden krijgen, omdat ze hier geen geld voor hadden. Dit is erg schrijnend om te zien. De kosten van diagnostiek en behandelingen spelen daarom ook een grote rol in de keuzes die de artsen hier maken. Tenslotte ben ik in het ziekenhuis veel patiënten met tropische ziekten tegengekomen, zoals malaria, buiktyfus, tuberculose en HIV, waardoor ik veel over deze ziektebeelden heb kunnen leren.   

Deze tropenstage was voor mij een unieke ervaring om een beeld te krijgen van de gezondheidszorg in ontwikkelingslanden. Ik heb ervaring opgedaan in het communiceren met patiënten met een andere culturele achtergrond, mijn klinische blik vergroot, mijn vaardigheden met betrekking tot klinisch redeneren verder ontwikkeld, behandelplannen opgesteld, presentaties gegeven en mijn praktische vaardigheden verder kunnen ontwikkelen (zoals het assisteren bij operaties en bevallingen, wondverzorging, bloedprikken en katheteriseren). 

Naast onze activiteiten in het ziekenhuis, hebben we in de weekenden ook veel activiteiten ondernomen in de omgeving, waardoor we veel hebben geleerd over de Afrikaanse cultuur. Kortom: ik zou ongetwijfeld iedereen aanraden om een tropencoschap te doen. Het is een ontzettend leuk en leerzaam avontuur en maakt je absoluut een betere dokter. Daarnaast krijg je op deze manier ook nog eens de kans om meer van de wereld en andere culturen te zien. Doen dus!