Selwerd III

Aan het begin van het studiejaar 1970 1971 werd Selwerd III opgeleverd, de laatste van de drie Selwerd flats van de SSH, Stichting Studenten Huisvesting. De bedoeling was, dat er in Paddepoel nog twee gebouwd zouden worden, maar die zijn er nooit gekomen. Selwerd III was de eerste flat die gemengd was, jongens en meisjes door elkaar heen op dezelfde afdeling. De flat had 20 afdelingen, een op de begane grond, op etage 1 t/m 9 twee afdelingen en op de tiende verdieping 1 afdeling. Aan de andere kant van de tiende verdieping was een recreatie zaal en een paar kamers die oorspronkelijk als logeerkamer waren bedoeld.

Iedere afdeling had 16 kamers van ongeveer 3 bij 4 vierkante meter waarin een kast, een bureau met stoel en een bed stonden, 2 douches, 4 wastafels en 2 WC’s. Verder een keuken waar iedereen een klein eigen kastje had, 8 kookpitten en een koelkast. Zoals gezegd was op de tiende verdieping een recreatiezaal. Deze was leeg maar er was een budget van fl 20.000 voor de inrichting. Een paar bewoners hebben een plan daarvoor gemaakt met een begroting en zo is de zaal ingericht. Een bar mocht natuurlijk niet. Er kwam een groot fust waar een blad op werd gemaakt. Later kwamen daar houten kistjes tegen aan en ontstond er toch iets van een bar waar zeker ook drank werd geschonken. Daarvoor hadden bewoners een beheercommissie gevormd.

Op de begane grond waren de postvakjes, de fietsenstalling, een kantoortje en een winkeltje dat door de conciërge beheerd werd. Tegen de flat aan waren twee woningen, de grote voor de conciërge, de kleine voor de studentbeheerder. Bij de oplevering bedroeg de huur inclusief servicekosten fl 96 per maand. Iedere afdeling koos een nestor, die de afdeling vertegenwoordigde in de nestorevergadering die onder leiding van de studentbeheerder stond. In deze vergadering werden huishoudelijke zaken besproken en ook de begroting voor de servicekosten.

De eerste conciërge van Selwerd III was dhr W. Dussel. Hij beheerde het winkeltje. Daarin kon men diverse zaken kopen, brood, zuivel en ook bier, Met de periode rond kerst waren de meeste studenten naar huis. Gedurende die tijd was het winkeltje gesloten. Het ging aan het begin van het jaar weer open. In de koelkast stonden nog pakjes zuivel van voor de kerstvakantie, en die moesten het eerst verkocht worden, ook al waren ze over de datum…. Soms lag er een product afgeprijsd, tijdelijk van fl 1,19 voor fl 0,99. Je wilde fl 0,99 betalen, maar nee, je moest fl 1,99 betalen bij dhr Dussel. Het was tijdelijk en dat was nu voorbij. Voor wat de verkoop van bier betreft, kreeg dhr Dussel concurrentie van een bewoner. Die sliep boven op allemaal kratten bier en op elk ogenblik van de dag of nacht kon je bij hem bier kopen. Hij werd zeg maar slapend rijk. Op een keer heeft de dhr Dussel een heel grote prijs gewonnen in een Duitse loterij. De oude Opel Cadet werd vervangen door een rode Alfa en kort daarna door een groene Mercedes. Ook gaf hij toen een groot feest voor alle bewoners in de recreatiezaal. Mogelijk was dat iets te lawaaierig want op een gegeven ogenblik stonden er meerdere politiewagens voor de flat.

Oorspronkelijk was het huisnummer van Selwerd III Duindoornstraat 89 en had iedere kamer een eigen nummer. Later kreeg iedere kamer een eigen huisnummer. Vlakbij Selwerd III was de Paddepoelbar aan de Zonnelaan. Hier gingen de nodige bewoners ook heen. In 1970 was Roel Bellinga de eigenaar. De zaak liep als een trein en was in het weekend vol. Grootsprekers hield hij onder controle, de sfeer was prima. Hij had ook goed personeel. Een aantal daarvan zijn later voor zichzelf begonnen met een bar, een in Lewenborg en een de Driester, verderop in Paddepoel.

Maar Roel had een jong gezin en was door het werk ‘s avonds weinig thuis. Daarom deed hij de zaak over aan zijn ober Harry en begon zelf een lunchzaak in de Naberhof in het centrum en later is hij naar Winkelcentrum Paddepoel gegaan. Harry dacht meer te kunnen verdienen en veranderde het Grolsch bier in een goedkoper bier. Ook kregen de veelpraters het voor het zeggen met het gevolg dat het steeds stiller werd in de zaak.

Ernst Asveld, scheikunde 1976