De Selwerdflats

Het eerste wat in mij opkomt is de geur van gescheurde vuilniszakken in de lift, jakkes. Ik heb er in de negentiger jaren in gewoond en een bijzonder pluimage aan buren gehad. Een kunstenaar die aquarellen opborg in de douche, een compleet gezin, een Koreaanse uitwisselingsstudent die logeerde en toch een kabaal maakte ’s nachts. Het leek wel alsof er een varken geslacht werd. Natuurlijk denk ik aan de winkelwagentjesbrigade van de Albert Heijn die kwamen zeuren om de karretjes. “Hebben jullie winkelwagentjes?” “Heb jij een huiszoekingsbevel?” Leuk dat we onszelf vonden…. Maar het het meest bijzonder was toch de kat.

We hadden een continue muizenplaag op 10 zuid. Op het hoogtepunt waren er totaal 1000 muizen in de flat waarvan 500 op 10 zuid vanwege het verwarmingshok dat daar zat. En ze konden er niets aan doen. Nu snap ik dat wel, met een studentikoze hygiëne krijg je ze natuurlijk nooit uitgeroeid (3 noord had kakkerlakken, het kon nog erger). Mijn buurmannen hadden de oplossing bedacht: een kat.

Wel zielig natuurlijk, een kat op 10 hoog die de deur niet uit kon. De kat vrat geen muizen, scheet wel en de kattenbak werd sporadisch geleegd. Kortom:  dat beest was een bron van ergernis. Mijn vriendje had zondagavond de oplossing. Hij lokte de kat mee, reed naar Frieschepalen en liet hem los in het dorpje. Er was vast wel een aardige bewoner die hem wilde adopteren. Maandagavond werd mij gevraagd of ik ’s middags de kat ook had gezien. Hoezo? Nou, de kat was weg. F. had hem zeker weten maandagmorgen vroeg nog gezien en nu was hij weg!? Ik wist van niets… Het blijft vreemd, een kat die ’s avonds los word gelaten in Frieschepalen, weer terugloopt naar Selwerd II en dan toch bedenkt dat de vrijheid nog niet zo slecht is ;)

Sorry jongens.

Anna Rijpma.