Towards a neurobiological view of depression

BioDepression Score toont depressie aan met 17 biomarkers

Erin van Buel toonde aan dat depressieve patiënten van gezonde personen onderscheiden kunnen worden door meting van een combinatie van 17 biomarkers (6 uit serum en 11 uit urine). Ook onderzocht zij met proefdieren de biologische gevolgen van elektro-convulsieve therapie (ECT), die wordt toegepast op depressieve patiënten. Ook onderzocht hij de mechanismen die ten grondslag liggen aan de geheugenproblemen die kunnen optreden als bijwerking van ECT.

De ontwikkeling van betere diagnostische methoden en effectievere therapieën kunnen bijdragen aan het verminderen van de ziektelast ten gevolge van depressie. Biomarkers, zoals bijvoorbeeld eiwitlevels in bloed of urine, kunnen mogelijk bijdragen aan de diagnosticering van depressie. Om te onderzoeken of een combinatie van biomarkers gebruikt kan worden als hulpmiddel bij de diagnosticering van depressie heeft Van Buel de levels van 40 biomarkers bepaald in serum en/of urine van depressieve patiënten en gezonde controles. Vervolgens heeft zij een algoritme ontwikkeld om de resultaten van verschillende biomarkers samen te voegen in een zogenaamde “BioDepression Score”. De resultaten duiden erop dat een combinatie van 17 biomarkers gezamenlijk met voldoende nauwkeurigheid depressieve patiënten van gezonde personen kan onderscheiden.

Electroconvulsieve therapie (ECT) wordt gezien als één van de meest effectieve behandelingen voor depressie. De werkingsmechanismen die ten grondslag liggen aan ECT zijn echter niet volledig duidelijk, maar zijn mogelijk o.a. gerelateerd aan modulatie van de activiteit van het immuunsysteem.

Om meer inzicht te krijgen in het effect van ECT op inflammatie en het immuunsysteem, heeft Van Buel het effect onderzocht van electroconvulsieve shocks (ECS) op de activiteit van microglia (de immuuncellen van de hersenen) in diermodellen voor depressie. De resultaten van deze onderzoeken lopen uiteen: in sommige experimenten wordt een verhoogde activiteit gevonden, terwijl er in andere experimenten geen effect waarneembaar is. Dit wijst erop dat het effect van ECS op de activiteit van microglia afhankelijk is van bepaalde omstandigheden.

Ook heeft Van Buel de mechanismen onderzocht die ten grondslag liggen aan de geheugenproblemen die kunnen optreden als bijwerking van ECT. Wij hebben aanwijzingen gevonden dat inflammatoire mechanismen en veranderingen in het cholinerge neurotransmittersysteem hier waarschijnlijk een rol in spelen.

Erin van Buel promoveert aan de RUG op onderzoek dat zij uitvoerde bij de afdeling Moleculaire Neurobiologie van GELIFES. Het werd gefinancierd door het Ministerie van Economische Zaken (subsidieprogramma Pieken in de Delta). Van Buel vervolgt haar loopbaan als Medical thesaurus specialist bij Elsevier.

Proefschrift: http://hdl.handle.net/11370/d150db7a-0720-43f2-892e-e914ce2b249c