10 december 2016, de grote dag is aangebroken. Vandaag ontvangt Ben Feringa uit handen van de Zweedse Koning Carl Gustaf de belangrijkste onderscheiding in de wetenschap. Maar zenuwachtig? ‘Nee, hoor. Eigenlijk is dit wel een rustig dagje’, lacht de Nobelprijswinnaar. Op dat moment heeft hij reeds de uitreikingsplechtigheid officieel geoefend, opgetreden in een mooie reportage van de NOS (Nu heb ik wel genoeg roem vergaard) en tussendoor bijgepraat met de net ingevlogen minister Jet Bussemaker.

In de lobby van het poepchique Grand Hotel is er op deze historische dag zelfs even tijd om terug te blikken met oud-studiegenoot en vriend Bert Meijer, tegenwoordig hoogleraar in Eindhoven. ‘Het begon allemaal jaren geleden in Groningen,’ lacht Meijer naar zijn kameraad. ‘Heb je de Broerstraat 5 al gezien? Er staat een prachtige foto van mij in uit 1982, samen met Hans Wijnberg en Kees Hummelen.’

Meijer is straks als een van de veertien officiële genodigden aanwezig bij de bekroning van Feringa’s wetenschappelijk carrière. Hij gaat zich omkleden. Feringa nog niet. ‘Ik moet even een broodje halen, anders val ik om.’