November 2022

sterrenstof

het borrelt, het bruist, het zittert en het suist
in mijn hoofd achter mijn open ogen
al die belangrijke woorden die worden gesproken
het prikkelt in mijn oren, ik kan het niet meer horen!

dikke boeken, lange weken, moeilijke toetsen
makkelijk is het niet, weinig wordt het allerminst
struin ik door een bos vol bomen met duizenden paden
gaan ze niet bergaf, maar klimmen ze alleen hoger

opgeven gaat ons soms gemakkelijker af

maar! zie hier! tussen de bladeren, de teksten
de zinnen, de regels, de letters en de tekens
daar brandt wat, zo hard en zo zacht
zo fel, gloeit het schaduwen achter in mijn schedel

ik wil het weten! weten! en verder bevatten
dat is kennis, een kaart van de wereld voor zovelen
tintelt het in mijn vingers, klopt mijn hart nog zo hard
een route naar een schat die ik durf te stelen

want het zijn de magische woorden die beelden
toveren die we alleen hadden kunnen kennen
door in de diepte te struinen, of tussen atomen te schuilen
ik kijk mee over de schouder van eeuwenoude mensen

en zoveel! zoveel meer! het zijn de sterren, de leegte
en al de bijzondere stof ertussenin
dit weten zonder het ooit aan te kunnen raken

dus ik hoor je! ik hoor je! ik luister naar je
je mooie woorden, je moeilijke woorden
en dan ook nog in hun simpelste vorm

kennis, wat heb ik je lief, wat laat je me leven
zeker als ik voor even, de rest niet meer zeker weet