April 2022

Honger

Voor de zingende dakloze man voor het pand van de Schuurman Schoenen

Bijna nooit staat hij eens, zijn ruimte in deze
wereld beperkend tot een klein hoekje voor deze
schoenenwinkel, staan wil ook bijna niet meer,
zijn rug kromgetrokken als de planken van een huis
dat al veel te lang kampt met vochtproblemen

bedelen daar doet hij niet aan, aarzelen des te meer,
zo is hij hier in eerste instantie terechtgekomen
hij vraagt me om een sigaret, verwijt me dat ik
niets sterkers heb, drukt hem na slechts twee
trekjes al uit op straat, ze doen hem te veel

denken aan alle peuken die zijn vader ooit
op zijn rug uitdrukte, ik kijk naar de asvlek die
bij het uitdrukken van de sigaret ontstaat op straat,
mijn problemen als die vlek, klein en onbenullig
in dit grotere geheel, hij ziet me kijken

zingt dat ik niet zo moet twijfelen, dat het studenten
is toegestaan om nog te geloven in een zekere
goedheid, dat het normaal is om honger te hebben
naar meer en bij machte van de lieve heer is het ons
vergeven, ik vraag me af wanneer het duister in mij

zal ontwaken, de leegte trekt al aan me

Laura van Meijeren