Alumnus in Suriname: Glenn Leckie
What makes people tick? Die vraag interesseerde Glenn Leckie (66) al vroeg. Hij had over Freud gelezen en dacht: Dát is wat ik wil. Met een beurs kon hij naar Nederland, zijn vriendin – nu vrouw – was hem al een jaar eerder voorgegaan, voor een studie Engels aan de RUG.
‘Wij wilden terug naar Suriname. Dat was bijzonder. Iedereen uit Suriname wou in Nederland blijven. De mensen hebben ons voor gek verklaard. Iemand van de gemeente Groningen belde nog: Weet u dat zeker, meneer Leckie, dat u dat wilt? We zaten in een bijna leeg vliegtuig terug. De welvaart in Suriname is misschien niet te vergelijken met die in Nederland, maar het welzijn is beter, het klimaat, hoe de mensen met elkaar omgaan, het eten. We wilden wat betekenen voor het land. En we wilden onze kinderen hier laten opgroeien. Ik ging werken bij het Medisch Opvoedkundig Bureau in Paramaribo, waar ik kinderen en adolescenten met gedragsproblemen zag. Mijn eerste salaris was lager dan de beurs die ik in Nederland kreeg! Na zes jaar werd ik directeur van de Stichting Lobi, Surinaams voor liefde. Ik was daar al counselor, alle mensen met seksuele problemen werden naar mij verwezen. Lobi is een stichting voor een verantwoord liefdesleven, breder dan seksualiteit, al is dat laatste wel waar ze mij op verjaardagsfeestjes het meest naar vragen!
Ik ben met pensioen, maar werk nog volop. Ik heb een adviespraktijk. Patiënten worden naar mij verwezen, nog altijd veel adolescenten, en ik doe consultancyopdrachten. Als er iets speelt rond seksualiteit komt men bij mij. Pas nog belde een krant voor commentaar op het escortbureau voor vrouwen dat in mei in Suriname van start is gegaan. Ik geef ook colleges op de Anton de Kom Universiteit. Ik ben een workaholic, ik heb nooit langer vakantie kunnen houden dan twee weken. Als ik niet werk, ben ik niet gelukkig. Niemand gelooft dat ik 66 ben, ikzelf ook niet. Men schat mij voor in de vijftig. We houden van gezond eten, ik ben een vitaminefreak. En we bewegen veel. We zijn dol op dansen, wekelijks dansen we de salsa.’
Tekst: Ellis EllenbroekBron: Broerstraat 5, het alumni magazine van de Rijksuniversiteit Groningen
Laatst gewijzigd: | 19 maart 2020 10:19 |