Dina Maniar: kleine veranderingen met een grote impact

Dina Maniar, universitair docent aan de Faculteit Science and Engineering (FSE), heeft zich aangesloten bij de Young Academy Groningen (YAG). Met een passie voor een betere toekomst als haar drijfveer wil ze zich via de YAG richten op onderwerpen die te maken hebben met duurzaamheid en inclusiviteit.

^{Tekst: Luisa Velásquez, Corporate Communication}

Erkennen en Waarderen

Maniar is sinds 2022 universitair docent met een onderwijsprofiel aan het Zernike Institute for Advanced Materials. Dit is een nieuwe functie binnen het Erkennen en Waarderen-programma dat alternatieve loopbaantrajecten erkent. In het traditionele loopbaantraject maken academici carrière op basis van hun onderzoeksoutput, het aantal artikelen dat ze hebben gepubliceerd en de financiering die ze voor hun onderzoek hebben binnengehaald. ‘Maar als hoogleraar doe je niet alleen onderzoek, je geeft ook les!’ zegt Maniar.

Een nieuw traject naar hoogleraarschap

In plaats van de gebruikelijke functie van universitair docent, waarbij 60% van de tijd wordt besteed aan onderzoek, 30% aan onderwijs en 10% aan administratieve taken, besteedt Maniar 60% van haar tijd aan onderwijs, 30% aan onderzoek en 10% aan administratieve taken. ‘Dat zijn veel uren. Ik besteed een deel van mijn tijd aan onderzoek naar innovatieve manieren om les te geven, samen met het Centre for Learning and Teaching (CLT) aan de FSE’, legt Maniar uit. Ze maakt onderdeel uit van een Europees project genaamd Tinker, dat onderzoek doet naar de gevolgen van digitalisering in het onderwijs op lagere en middelbare scholen in verschillende Europese landen. Deze digitalisering is direct van invloed op hoe studenten zich aanpassen aan universitair onderwijs. ‘Ik leer wat het betekent om onderzoek te doen naar onderwijs en wat we in ons onderwijssysteem kunnen implementeren’, zegt Maniar.

Pleitbezorger voor onderwijs

Haar eigen achtergrond is van grote invloed geweest op haar visie op onderwijs. ‘Ik ben afkomstig uit een ontwikkelingsland waar het niet gemakkelijk is om een opleiding te volgen. Ik heb een opleiding gevolgd, maar ik zie een kloof tussen gender en kansen. Ik zie het en ik voel het’, licht ze toe. Maniar vindt dat toegang tot onderwijs niet beperkt moet zijn tot de elite. ‘Onderwijs moet toegankelijk zijn voor iedereen: mensen moeten zelf kunnen kiezen of ze een opleiding willen volgen of niet. Dit moet niet worden bepaald door hun welvaart of gender’, zegt ze.

Wanneer Maniar aan onderwerpen op het gebied van diversiteit en inclusiviteit werkt, betrekt ze dit op zichzelf. ‘Als ik niet kan begrijpen wat het betekent, hoe het voor andere mensen voelt, dan zijn de oplossingen die ik voorstel misschien niet relevant. Dus stel ik mezelf de vraag: wanneer voelde ik me buitengesloten?’ zegt ze.

Steeds meer inclusiviteit in het onderwijs

Haar visie op inclusiviteit heeft betrekking op een breed aantal onderwerpen, te beginnen met de definitie van inclusief onderwijs. Daarom werkt ze ook samen met dr. Novika Purnama Sari van de Faculteit Gedrags- en Maatschappijwetenschappen. Ze proberen financiering binnen te halen om problemen rond inclusiviteit voor studenten binnen het autismespectrum aan te pakken. ‘Hoe kunnen we het onderwijs aanpassen aan de behoeften en capaciteiten van meer studenten? Zo wordt onderwijs toegankelijker en inclusiever’, constateert ze.

Onderzoek naar duurzaam plastic

Naast haar focus op onderwijs is Dina Maniar polymeerchemicus. ‘Als ik mijn vakgebied in eenvoudige woorden moet omschrijven, dan zeg ik dat ik onderzoek doe naar plastic’, legt Maniar uit. Plastic is inmiddels onmisbaar geworden in onze samenleving dankzij de unieke eigenschappen van het materiaal, onder andere omdat het weinig weegt en heel lang meegaat. ‘Plastic heeft ons veel technologische voordelen gebracht. Zonder plastic zouden we nooit zo ver zijn gekomen, dus ik werk aan het aanpakken van de problemen van plasticafval zonder compromissen te hoeven doen aan onze behoefte aan deze materialen. Voor sommige toepassingen zijn aardewerk of metaal gewoon niet geschikt’, vertelt Maniar.

Schonere alternatieven naast recycling

Tot nu toe hebben beleidsmakers vooral de verantwoordelijkheid van het individu benadrukt om minder plastic te gebruiken en plastic te recyclen. Maar Maniar vraagt zich af hoe goed deze materialen in de praktijk kunnen worden gerecycled. Daarom richt ze zich op de productie van plastic uit biomassa en de biologische afbreekbaarheid van dit soort plastic.

Fossiel plastic is niet alleen schadelijk voor het milieu vanwege het afval, maar voor de productie is ook heel veel energie nodig. Dit betekent dat ook de productie van plastic schadelijk is voor het milieu. ‘Ik onderzoek hoe we dit materiaal op een milieuvriendelijkere manier kunnen produceren. In plaats van heel hoge temperaturen probeer ik bijvoorbeeld enzymatische polymerisatie te gebruiken. Dat betekent dat de reactie bij lagere temperaturen, ongeveer 60 of 70 graden, kan plaatsvinden’, legt ze uit. Als deze processen bij lagere temperaturen werken, is er minder energie nodig, waardoor er minder CO2 wordt uitgestoten.

Van laboratorium naar fabriek

Tot nu toe zijn deze materialen alleen in laboratoria gebruikt. Na enkele veelbelovende resultaten heeft Maniar een lijst opgesteld van de eigenschappen van deze materialen. ‘Als er in de toekomst een moment komt waarop een bedrijf zegt: o, dit zijn heel interessante materialen en die willen we op grotere schaal produceren, dan sta ik daar uiteraard voor open’, zegt ze.

Meer dan alleen wetenschap

Een groot deel van Maniars outreach is gericht op haar werk met PhD-studenten. Hun onderzoek haalt vaak het nieuws en wordt ook gepubliceerd op Science LinX . Maar de essentie van Maniars visie op onderzoek en onderwijs is interdisciplinaire samenwerking. Over haar strijd tegen fossiel plastic zegt ze: ‘Dat is een interdisciplinair onderwerp. Het moet worden opgelost met een interdisciplinaire aanpak. Bijvoorbeeld door te kijken naar het gedrag en de consumptiegewoonten van mensen.’

Nieuwe kansen bij de YAG

Door zich aan te sluiten bij de YAG heeft ze contact met andere academici. ‘Ik kan nu contact zoeken met andere collega’s met dezelfde ideeën en dezelfde interesses. Dat is niet zo eenvoudig... Je kunt mensen benaderen, maar soms weet je gewoon niet waar je ze kunt vinden’, zegt ze. Maniar legt ook uit dat ze altijd al wilde deelnemen aan andere outreach-activiteiten, zoals het Noorderzon Festival. Er zijn inmiddels ook gesprekken gaande over andere nieuwe evenementen. In samenwerking met het Diversiteit & Inclusie-team wil de YAG bijvoorbeeld een evenement organiseren in het kader van Internationale Vrouwendag.

Meer informatie

• Dina Maniar