Optimized detection, visualization, and quantification of the coronary artery plaque – which pathway?

Geoptimaliseerde detectie, visualisatie en kwantificatie van kransslagaderverkalking - welk traject 

Voor haar proefschrift onderzocht Magdalena Dobrolinska de detectie, visualisatie en kwantificatie van verkalkingen in de kransslagaders (coronaire verkalking) met behulp van verschillende beeldvormende technieken. Ten eerste beoordeelde Dobrolinska de effectiviteit van een verbeterde scoreberekening van coronaire verkalkingen in preklinische studies. Hiervoor maakte ze gebruik van zowel calcium score CT (CSCT) als coronaire CT-angiografie (CCTA). Ten tweede bestudeerde ze of verkalkingen in de kransslagaders te detecteren zijn met lage dosis CT (LDCT) in combinatie met myocardiale perfusie-PET. Daarnaast keek ze naar een mogelijke verbetering in het voorspellen van ernstige cardiale gebeurtenissen aan de hand van de coronaire kalkscore op basis van LDCT-scans. Ten derde voerde Dobrolinska een analyse uit van coronaire verkalkingen bij patiënten met het hoogste risico op hart- en vaatziekten. Tot slot stelt ze een toekomstig onderzoek voor. Hierin worden zowel invasieve als niet-invasieve methoden toegepast om onderscheid te maken tussen ischemie (onvoldoende doorbloeding van weefsels) veroorzaakt door vernauwing van de aorta en de kransslagaders.  

De belangrijkste bevinding van Dobrolinska was de introductie van een kalibratietool die gelijkmatige calciumscore-meting mogelijk maakt tussen verschillende CT-scanners (vnAS - vendor neutral Agatston score). Scores van dezelfde patiënt die op 6 verschillende scanners zijn gescand, kunnen met 50% variëren. Dit laat duidelijk zien dat een verandering in de calciumscore-methodologie nodig is als we strengere drempels in de dagelijkse klinische praktijk mogelijk willen maken. Op basis van de voorgestelde vnAS deelde Dobrolinska een aanzienlijk deel van de patiënten opnieuw in. De nieuwe indeling liep van een lage naar een hoge calciumgroep. Een aanzienlijk hoger percentage van deze personen kreeg te maken met coronair lijden en aderverkalking in vergelijking met deelnemers die niet waren heringedeeld. Dit wijst erop dat vnAS een verbeterde risicoclassificatie biedt in vergelijking met de traditionele Agatston-score.  

Ongeveer 90% van de medische centra wereldwijd afhankelijk is van CT-scanners met een veel lagere temporale resolutie, wat resulteert in een hogere variatie in calciumscore. Bovendien bevinden deze oudere scanners zich waarschijnlijk in midden- tot lagere-inkomenslanden die in verhouding erg zwaar worden getroffen door hart- en vaatziekten. Daarom is de kalibratiefactor die Dobrolinska voorstelt een kostenefficiënte en eenvoudig toe te passen verfijning om een gelijkmatige Agatston-score te bereiken, daar waar dit het meest nodig is. Ze gelooft dat vnAS gemakkelijk kan worden toegepast in de dagelijkse klinische praktijk bij het rapporteren van calciumscores. 

Proefschrift: https://hdl.handle.net/11370/9b56a983-6796-42a5-acdc-142ea6b6376d