Peyronie's disease - Beyond the bend

Onderzoek naar de ziekte van Peyronie

Mohede richt zich in zijn proefschrift op de ziekte van Peyronie, waarbij een kromstand van de penis in stijve toestand ontstaat. In de afgelopen decennia is de kennis over de ziekte van Peyronie aanzienlijk toegenomen. Toch is er geen curatieve behandeling mogelijk. In zijn proefschrift bespreekt Mohede de meest recente richtlijnen en bediscussieert hij klinische, historische en pathofysiologische aspecten. Vervolgens biedt hij een overzicht van de 48 niet-chirurgische behandelingen voor de ziekte van Peyronie door de eeuwen heen. Daarna worden de lange termijn uitkomsten van chirurgische interventies in zijn eigen kliniek besproken. Hij concludeert dat chirurgische behandelingen in lijn met de geldende internationale richtlijnen in vergelijking met conservatief handelen niet tot een slechter seksueel functioneren leiden. Wel lopen de resultaten van chirurgie uiteen.

De ziekten van Peyronie, Dupuytren en Ledderhose zijn verwante fibroproliferatieve aandoeningen. Mohede beschrijft een relatief grote populatie Dupuytren-patiënten. Deze ziekten werden ondergerapporteerd door de plastisch chirurgen, waardoor Mohede de aandacht voor de ziekten en zo nodig verwijzing naar een uroloog nogmaals wil benadrukken. Tevens onderzocht Mohede de effecten van verteporfin (VP), een geregistreerd middel voor de behandeling van maculadegeneratie. VP bleek de expressie van fibrose-specifieke genen in fibroblasten afkomstig van patiënten met de ziekte van Dupuytren te verminderen.

Mohede concludeert dat er een serieus tekort is aan kennis over de ziekte van Peyronie. Biologen, genetici, plastisch chirurgen, psychologen en urologen dienen hun krachten te bundelen teneinde de ziekte effectief te kunnen onderzoeken. Over het algemeen behandelen urologen de verkromming, maar niet de onderliggende ziekte die deze veroorzaakt. De vormafwijking is echter een complicatie van het wezenlijke probleem. Om vooruitgang te boeken zal men zich steeds meer gaan richten op de systemische oorzaken. Internationale, multidisciplinaire onderzoeksgroepen zullen protocollen ontwikkelen om multimodale behandelingen te bestuderen, bijvoorbeeld het combineren van orale en intralaesionale farmacotherapie, mechanische apparatuur en/of chirurgie.

CV Daan Mohede Daan Mohede (1991) studeerde Geneeskunde en Farmacie aan de Rijksuniversiteit Groningen. Daarna was hij werkzaam als arts-onderzoeker en arts-assistent in opleiding tot medisch specialist in het Universitair Medisch Centrum Groningen (UMCG) en het Dijklander ziekenhuis Hoorn. Zijn promotieonderzoek vond plaats bij de afdeling urologie van het UMCG. De titel van zijn proefschrift luidt: Peyronie's disease - Beyond the bend.

Proefschrift: http://hdl.handle.net/11370/83052749-51a9-4f4c-a112-18e95af7fc8e