Subjective well-being in a spatial context

Nabijheid van supermarkt of school heeft geen invloed op levensgeluk dorpsbewoners

De sociaaleconomische positie van een persoon binnen een buurt is een bepalende factor voor zijn of haar geluk. Over het geheel genomen is er weinig bewijs voor een verband tussen de bereikbaarheid van voorzieningen en welbevinden, concludeert Richard Rijnks. De bereikbaarheid van horecavoorzieningen heeft een positief effect op het geluk van bewoners, maar alleen in krimpregio’s. Voor supermarkten, gezondheidszorg, en scholen kon dit effect niet worden vastgesteld. De resultaten van Rijnks, gebaseerd op data van Lifelines, bieden een mogelijke verklaring voor het uitblijven van een neerwaartse spiraal van het inwonertal na het verdwijnen van voorzieningen.

Hoe gelukkig mensen zijn hangt samen met hun sociaaleconomische positie in de buurt. Dat proces werkt echter niet voor iedereen op dezelfde manier. Geld maakt gelukkig, concludeert Rijnks, maar relatief rijk zijn is net zo belangrijk. Zijn resultaten liggen in lijn met het gangbare discours met betrekking tot de kwaliteit van leven, namelijk dat hogere kwaliteit van leven leidt tot hogere in-migratie en hogere woningprijzen.

De conclusies van Rijnks benadrukken het belang van inkomensongelijkheid in het tot stand komen van deze verschillen: sterkere clustering van hoge en lage inkomens leidt tot lager welbevinden, zowel voor de hogere als voor de lagere inkomensgroepen. Het terugdringen van inkomensongelijkheid biedt daarmee een aanknopingspunt voor het verhogen van regionaal en interregionaal subjectief welbevinden.

Lokale verschillen in kwaliteit van leven verklaren zowel migratietrends als woningprijzen. Individuele verschillen in subjectief welbevinden als gelukkiger buurten leiden tot hogere vastgoedprijzen. Dat is een weerspiegeling van lokale verschillen in bereidheid te betalen voor niet-waargenomen verschillen in kwaliteit van de buurt.

Proefschrift: http://hdl.handle.net/11370/988c93be-fd49-4508-8ef7-7f6caa78deb1