Anemia, erythropoietin and iron in heart failure
| Promotie: | Dhr. N. (Niels) Grote Beverborg |
| Wanneer: | 07 januari 2019 |
| Aanvang: | 16:15 |
| Promotors: | prof. dr. P. (Peter) van der Meer, prof. dr. D.J. (Dirk Jan ) van Veldhuisen |
| Waar: | Academiegebouw RUG |
| Faculteit: | Medische Wetenschappen / UMCG |
Comorbiditeit bij hartfalen
Op dit moment is het niet mogelijk hartfalen te genezen. De behandeling hiervan richt zich daarom op het verbeteren van de symptomen en de kwaliteit van leven. Hartfalen resulteert vaak in een afgenomen zuurstoftransport naar de organen en daarmee in klachten als vermoeidheid. Het zuurstoftransport wordt echter bepaald door meerdere factoren. Grote Beverborg onderzocht in dit proefschrift de rol van twee veel voorkomende aandoeningen bij patiënten met hartfalen, ook wel comorbiditeiten genoemd, die resulteren in verminderd zuurstoftransport. Dit zijn anemie (bloedarmoede) en ijzertekort. Het is bekend dat anemie en ijzertekort een groot effect op de kwaliteit van leven en op de prognose van patiënten met hartfalen hebben. Deze twee comorbiditeiten zijn daarom twee interessante behandelingsmogelijkheden.
Anemie werd vaak behandeling met erytropoëtine (EPO) injecties. Deze leiden tot weinig voordelen en veel bijwerkingen. Grote Beverborg laat ziet dat een kwart van de patiënten met hartfalen niet goed reageert op EPO en dat het zeer lastig is op voorhand te voorspellen welke patiënten dit zijn. Bovendien toont hij aan dat personen uit de algehele populatie die zelf veel EPO aanmaken, meer cardiovasculaire risicofactoren hebben en een grotere kans op het ontwikkelen van hartfalen.
Daarnaast heeft Grote Beverborg een betrouwbare definitie voor ijzertekort vastgesteld met behulp van beenmergbiopten. Hij heeft met behulp van deze biopten verschillende oorzaken van ijzertekort bestudeerd en laten zien dat deze verschillende gevolgen hebben voor patiënten wat betreft symptomen en prognose. In menselijke hartspiercellen heeft hij vervolgens laten zien dat een ijzertekort tot slecht samentrekkende en relaxerende cellen leidt. Hij gebruikte genetische data om te bewijzen dat een grotere ijzervoorraad beschermt tegen het ontwikkelen van coronairlijden: een vernauwing of blokkade van de kransslagaders, veroorzaakt door een afzetting van vet in de vaatwand.
Niels Grote Beverborg (1992) studeerde geneeskunde aan de Rijksuniversiteit Groningen. Zijn promotieonderzoek vond plaats bij de afdeling Experimentele Cardiologie van het Universitair Medisch Centrum Groningen en de Rijksuniversiteit Groningen. De titel van zijn promotieonderzoek luidt: Anemia, erythropoietin and iron in heart failure.